سفرنامه تصویری - گزارش و عکس از دره و آبشار تنگ زندان (کردیکن، کردی کن، کرو دی کن) -چهار محال و بختیاری- اردیبهشت 1392

[Mehdi]

از صبح بارها از صخره های بزرگ و کوچک فرود اومده بودم... اما انگار این یکی با بقیه فرق می کرد. سنگ بزرگی بود. شاید 5-6 متر.
وسطای سنگ مونده بودم هرچی تقلا کردم جای پا پیدا نمی کردم. رو پای چپم سوار شدم که کمی استراحت کنم...

5:30 صبح بیدار شده بودیم و 6:30 کوه پیمایی سنگین ما شروع شده بود برا دیدن آبشار نه چندان معروف "کردیکن". آبشاری در عمق یک دره به نام "تنگ زندان".

تنگ زندان...
چه اسم ترسناک و البته برازنده ای...
این عادت پدربزرگ های ما بوده که هرچیز دست نیافتنی را زندان میگفتن.

این بار اما یک زندان واقعی بود. زندانی که نه ورود بهش راحت بود و نه خروج ازش. اولش با شیب های تند شروع میشد و بعدش پرتگاه های ترسناک و آخراش صخره های بلندی که باید ازش فرود میومدی. صخره هایی که بعضی لبه پرتگاه قرار داشتن و اگر لحظه ای ترس به دلت راه پیدا میکرد جات ته دره بود.

چه میشه کرد!
داستان زندگی ما هم شده داستان طوطی مثنوی.
برا دیدن چیزایی که ارزش دیدن داره باید قید آسایش را زد. باید ترسید. باید دست و پات زخمی بشه. باید از شدت خستگی بلرزی...


پایین تر از من کسی نبود و پشت من رسول میومد. گفتم: "رسول جای پا پیدا نمی کنم"
1-2 متر بیشتر تا زمین فاصله نداشتم اما همین 1-2 متر کافی بود برا یه آسیب. آسیبی که باعث بشه نتونم به مسیر ادامه بدم یا حتی نتونم برگردم.

خیلی طول نکشید که "محمدجواد" از یه مسیر دیگه پایین اومد و کمک کرد پاهام زمین سفت را لمس کنه.
نشستم رو زمین و به سنگی که مثل خیلی سنگ های قبلی تونسته بودم ازش بگذرم نگاه میکردم.

خسته بودم. دستام از بس سنگ های زبر را لمس کرده بود بی حس بودن. اما هربار که فکر می کردم میخوام یکی از شاهکارهای طبیعت را ببینم دوباره پر از انرژی میشدم.

"کردیکن" نهایت رویای من طبیعت گرده. اوج وقار طبیعت.
آبشاری بلند، ترسناک و پرهیاهو که فقط چند متر قبلتر از دل کوه بیرون میاد.
انگار سالها در بند "تنگ زندان" بوده و بدون توجه به پرتگاهی که زیر پاشه خودشو برا رهایی از این زندان پرتاب می کنه.
انگار بی قراره برا رسیدن به امثال بازفت و خلیج زیبای فارس. برا دمیدن اکسیژن کوهستان به دریای نیلگون...

کردیکن هم مثل لندی اجازه نمیده بهش نزدیک بشی. شاید حداکثر تا 30-40 متریش بشه رفت. جلوتر از اون دیگه حریم این آبشاره و حتی نفس کشیدن هم سخت میشه. نه میتونی جلو را ببینی و نه حتی چشماتو باز کنی. قطرات آب مثل ساچمه های ریز میخوره به صورتت.

اینجا عظمت را درک می کنی. میفهمی با همه ادعایی که داری هیچی نیستی.
میفهمی که دوستت داشته که تو را تا اینجا کشونده.

لحظاتی دور از آبشار میشینم و فرصت میدم به خودم که از نوازش قطرات ریز آبشاری به عظمت کردیکن لذت ببرم. نمیدونم با غرش ترسناکش چی داشت میگفت اما من دوست داشتم ترجمه کنم به "خوش آمد" گویی های این آبشار و "خسته نباشید"هایی که بهم میگفت و چقدر خوشحاله از اینکه جزء معدود آدمایی هستم که برا دیدنش اومدم.

حس میکردم داره ازم قول میگیره که بازم بیام

و منم قول دادم...

عکس هایی از آماده شدن برای سفر

شروع پیاده روی

از راست به چپ: "مجید، ولی الله، محمدجواد، محمدحسن، رسول"

نمای آبشار و دره تنگ زندان از ابتدای مسیر

ابتدای ورود به دره تنگ زندان

سنگ کعبه (یکی از نشانه های مسیر آبشار)

عکس هایی از چشمه آبشار کردیکن و تنوره آن

عکس هایی از آبشار اول کردیکن (بخوانید Keredikon)

از راست به چپ: "ولی الله، محمدجواد، رسول، مهدی، مجید"

ادامه مسیر از آبشار اول تا آبشار اصلی کردیکن (بخوانید Keredikon)

عکس هایی از آبشار کردیکن

عاقبت نزدیک شدن به آبشار

نمای آبشار از بالا

دایره قرمز ابتدای شروع پیاده روی را نشان میدهد

با سپاس فراوان از "محمدحسن احمدی"، "رسول نوروزیان" و "محمدجواد سلیمیان" از مدیران باشگاه طبیعت گردی میلی و "ولی الله سلیمیان" از کوهنوردان خوب زرین شهر که فرصت دیدن این آبشار را فراهم کردن.


اطلاعاتی درباره مسیر و آبشار کردیکن
1- کردیکن با تلفظ (Keredikon) از 2 واژه لری "کر" و "دی" به معنای "مه" و "دود" و پسوند "کن" به همین معنی ساخته شده. در مجموع یعنی آبشاری که "مه و دود تولید می کنه". به این دلیل به این آبشار این اسم را دادن که همیشه تا فاصله حدود 100 متری ابری از قطرات ریز آب اطراف آبشار را فرا گرفته و از دور مثل یک ستون دود دیده میشه. البته محلی ها بیشتر از اسم "آبشار تنگ زندان" استفاده می کنن.

2- ارتفاع آبشار اصلی کردیکن طبق داده هایی که من از جی پی اس گرفتم حدود 120-130 متر است.

3- اختلاف ارتفاع محل شروع پیاده روی و کف آبشار حدود 1100 متر است. یعنی برا دیدن آبشار باید 1100 متر ارتفاع کم کرد و مجدد همین مسیر را برگشت.



چند پیشنهاد برای دوستای که این مسیر را میخوان برن
1- مسیر آبشار کردیکن شیب خیلی تندی داره. به همین دلیل اجرای این برنامه نیاز به آمادگی جسمی بالایی داره.

2- پیدا کردن مسیر مخصوصا در انتها کمی سخته. با کسی برید که مسیر را بلد باشه. خیلی جاها هیچ پاکوبی دیده نمیشه.

3- بهترین زمان برای دیدن آبشار خردادماه (مخصوصا اوایل ماه) است. بعدش منطقه خشک و گرم میشه. قبلش به دلیل ارتفاع زیاد سرده.

4- مسیر جاهای ترسناک و خطرناک زیاد داره که عبور ازش هرچند بدون ابزار ممکنه اما بدون تجربه ممکن نیست. افراد تیم را به دقت انتخاب کنید.

5- این برنامه ذاتا 3 روزه است. 1 روز برای رفت، 1 روز برای برگشت و 1 روز برای استراحت. اما اگر توانایی همسفرهاتون مطمئن هستید میتونید با کوله سبک 1 روزه برید و برگردید.
این شیوه به دلیل اینکه کوله سنگین لازم نیست فشار کمتری به زانوها میاد اما با توجه به سرعت بالایی که برای رسیدن و برگشتن لازم دارید زیادی نفس گیر میشه. ما این مسیر را یک روزه و در 13 ساعته رفتیم و برگشتیم.


---------------------------------------------------
فیلم کوتاهی از این سفر را از لینک زیر ببینید:

کلیپ تصویری برنامه آبشار تنگ زندان (کردیکن)- اردیبهشت 1392

---------------------------------------------------

سایر سفرنامه های مشابه

سفرنامه تصویری - دره کول خرسان - دزفول - آذرماه 1394

سفرنامه تصویری - دره اشکاک - استان قزوین - خردادماه 1394

سفرنامه تصویری - دره و آبشارهای شاهان دشت - مهرماه 1393

سفرنامه تصویری - دره چاکرود - استان گیلان - شهریورماه 1393

سفرنامه تصویری - دره کمجل - استان مازندران - شهریورماه 1393

سفرنامه تصویری - دره و غار شیرآباد - استان گلستان - مردادماه 1393

سفرنامه تصویری - عکس و گزارش سفر به دره نی گاه (دره نگار) - دورود - اردیبهشت ماه 1393

سفرنامه تصویری - عکس های تنگ رغز - داراب - شهریورماه 1392

سفرنامه تصویری - گزارش و عکس از دره و آبشار تنگ زندان (کردیکن، کردی کن، کرو دی کن) -چهار محال و بختیاری- اردیبهشت 1392

سفرنامه تصویری - آبشار چنجوله - چهارمحال و بختیاری - تیر 1392

سفرنامه تصویری - روستای سرآقاسید - چهارمحال و بختیاری - خرداد 1392

کلیپ تصویری - آبشار زرد و لیمه - اردیبهشت 1392

کلیپ تصویری - آبشار تنگ زندان (کردیکن)- اردیبهشت 1392

سفرنامه تصویری - آبشار زرد لیمه، پل خدا آفرین، پلکان باستانی دژپارت (دزپارت)- چهارمحال و بختیاری - اردیبهشت 1392

سفرنامه تصویری - آبشار تنگ زندان (کردیکن) -چهار محال و بختیاری- اردیبهشت 1392

سفرنامه تصویری - آبشار شوی (آبشار تله زنگ) - فروردین 1392

سفرنامه تصویری - آبشار لندی -چهار محال و بختیاری- فروردین 1392

سفرنامه تصویری - آبشارهای بیشه، گریت، چکان - (استان لرستان) - فروردین 1392

سفرنامه تصویری - آبشار شوی (آبشار تله زنگ) - فروردین ماه 1393

سفرنامه تصویری - آبشار لندی (ابشار آو دی) - فروردین ماه 1393

[هومن]

مهدی جان به همراه بروبکس حسابی زدین تو خط میشن ایمپاسیبل

من که حتا با دیدن این مسیر های صعب العبور هم حس میکنم به یه هفته استراحت نیاز دارم

ایشالا از اون بالا تا پایین تله کابین بکشن که ما هم بریم یه نمه ماجراجویی

[مصطفی شهریاری]

سلام رئیس
درود خیلی عالی هستند ما هم مراسم میش برون ( چیدن پشم گوسفندان ) را داشتیم و عروسی عشایری هم در روستا بود خیلی عالی بود ای کاش شما هم بودید ... میبینم همه آبشارهای استان را کنترات کردی قربان ... پیشنهاد میکنم تشریف بیارید یک کلبه هم داریم در اختارتان میگذاریم دیگه اینقدر تو جاده تهران نروید و بیائید یک ماه بمونید همه جاها را من آدرس میدم شما زحمت بکشید بروید ... جناب غلامی خیلی علاقمند هستم نظرتان را در مورد مکانهائی که تشریف بردید را بدانم تشکر و به امید دیدار ... kerodikon به زبان لری بختیاری ker یعنی مه و دی یعنی دود کر و دی کن یعنی مه و دود راه می اندازد


فایل پیوست 17156


مراسم قبل از چیدن پشم گوسفندان که به میش برون معروف هست .

[mohamad javad salimian]

با سلام
از آقا مهدی و آقا مجید همسفر های خوبمون ممنونم همچنین عکس ها هم خیلی قشنگ بود
جا داره یه یادی هم از آقای شریفی از عشایر خوب بختیاری بکنیم که با مهمان نوازیش ما را شرمنده کرد.

[Ali.Goli]

مهدی جان، برادر دست مریزاد. عالی بود بسیار عالی بود. از نوشته و توصیفت هم خیلی لذت بردم. عظمت برنامه حتی در پشت عکس هایی که میدونم تنها بخش کوچیکی از اصل ماجرا رو نشون میده، پیداست. خیلی خیلی مشتاق این برنامه شدم. خیلی زیاد. علاقه همسفری با محمد جواد عزیز رو هم که داریم. اگه ما رو قابل بدونن شاید سال بعد که دوباره فصل مناسب رسید همسفرشون شم. ندیده میدونم که بچه های میلکی و آقا رسول عزیز برای این برنامه کلی زحمت کشیدند. دست همشون درد نکنه.

[ali_mehraban]

به این میگن آبشار نه این چند قطه آبی که جاهای دیگه است

[Mehdi]

سلام رئیس
درود خیلی عالی هستند ما هم مراسم میش برون ( چیدن پشم گوسفندان ) را داشتیم و عروسی عشایری هم در روستا بود خیلی عالی بود ای کاش شما هم بودید ... میبینم همه آبشارهای استان را کنترات کردی قربان ... پیشنهاد میکنم تشریف بیارید یک کلبه هم داریم در اختارتان میگذاریم دیگه اینقدر تو جاده تهران نروید و بیائید یک ماه بمونید همه جاها را من آدرس میدم شما زحمت بکشید بروید ... جناب غلامی خیلی علاقمند هستم نظرتان را در مورد مکانهائی که تشریف بردید را بدانم تشکر و به امید دیدار ... kerodikon به زبان لری بختیاری ker یعنی مه و دی یعنی دود کر و دی کن یعنی مه و دود راه می اندازد

مراسم قبل از چیدن پشم گوسفندان که به میش برون معروف هست .

سپاس از لطف شما جناب شهریاری
والا اگه کار و زندگی اجازه میداد این 6 ماه چهارمحال میموندم شاید کنتراتی که بستیم به یه جاهایی برسه

جا داره یه یادی هم از آقای شریفی از عشایر خوب بختیاری بکنیم که با مهمان نوازیش ما را شرمنده کرد.

واقعا اگر آقای شریفی نبود خدا میدونه اون شب چقدر اذیت میشدیم
خدا خیرش بده

مهدی جان، برادر دست مریزاد. عالی بود بسیار عالی بود. از نوشته و توصیفت هم خیلی لذت بردم. عظمت برنامه حتی در پشت عکس هایی که میدونم تنها بخش کوچیکی از اصل ماجرا رو نشون میده، پیداست. خیلی خیلی مشتاق این برنامه شدم. خیلی زیاد. علاقه همسفری با محمد جواد عزیز رو هم که داریم. اگه ما رو قابل بدونن شاید سال بعد که دوباره فصل مناسب رسید همسفرشون شم. ندیده میدونم که بچه های میلکی و آقا رسول عزیز برای این برنامه کلی زحمت کشیدند. دست همشون درد نکنه.

از شما چه پنهان برادر؛ امسال بر و بچ میلی فکر می کنم به خاطر من زحمت دوباره این سفر را متحمل شدن
بعیده سال دیگه مجدد برا این برنامه شال و کلاه کنن
داستانی داره این مسیر نگو و نپرس

4-5 ساله یادم نمیاد بعد سفر، حتی سفرهای خیلی سنگین عضلاتم گرفته باشه. الان 3 روزه نمیتونم درست راه برم

[alireza]

آقا دمت گرم
عجب عکسایی و عجب آبشاری
امیدوارم برنامه بذارید بریم ببینیم

[رسول نوروزیان]

سلام به آقا مهدی و دوست عزیزمون آقا مجید .از اینکه از این برنامه خوشتون اومد و بیشتر از این که تونستیم بدون آسیب جدی این برنامه را به خوبی اجرا کنیم خوشحالم/خودتون میدونید از اون روزی که با ما آشنا شدید سخت ترین مسیر طبیعت گردی این آستان را آبشار کردی میگفتیم که ما شاله به شما که غیرت به خرج دادین و تا اخر مسیر را اومدین.البت اگر از اقای شهریاری بپرسید میگن که چقدر دسترسی به این آبشار سخت بلاخره ایشون این استان را مثل کف دست میشناسن و اطلاعاتی که از اینترنت بدست میارن زیاده.در آخر هم آقا مهدی امیدوارم که ماهیچه های پات زودتر خوب بشن تا بتونیم یه برنامه دیگه بذاریم البت اینسری دیگه برنامه گلابی میذاریم تا هرکی را خواستی بیاری و به همه خوش بگذره.

[majid_b]

خیلییییییییییی عالیییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی ییییییی