سلام عزیزان ،تصور کنید برای آرامش یافتن و استفاده از طبیعت بکر ،به کوه ، جنگل ویا کویر - بیابان رفته اید ، شنیدن سکوت یا صدای طبیعت رو تمرین میکنید ناگهان غرش نا هنجار ماشین یا موتور ( اونم نه یکی یا دوتا ) فضا رو پر میکنه . دوستانی که برنامه ی ریگ سرا - گاو خونی بودند این تجربه را دارند .
بدون تعرف میگم : خانم ها وآ قایان آفرودی جاده های سخت وخطر ناک ، مسیر های سواره رو پر پیچ و خم ، شیبدار ....
ارزانیتان ، بتازید حالشو ببرید . ولی خواهش میکنم مناطق بکر طبیعت و غیر سواره رو که مال پیاده هاست را اشغال نکنید . ( تقسیم اراضی ) ، تقاضا میکنم زمین بکر را شخم نزنید .
هیچ با خود فکر کرده اید که شیار هایی که لاستیک ماشین شما در زمینهای شیبدار ایجاد میکند بعد از بارندگی چه وضعی پیدا میکند .
بوته های نو رسی که زیر چرخ ماشین شما له میشود را تصور کنید .....
اخیرن به کوهنوردان تو صیه میشود برای صعود وفرود از دامنه های کوه مسیر جدید باز نکنند واز مسیر های پاخور قبلی استفاده کنند تا طبیعت شیار نخورد.
( جای بحث جاده سازی _ اکتشاف معدن - رفت و آمد محیط بانان وکارکنان هواشناسی و..... اینجانیست )
رابطه ی احترام به حقوق دیگران با اینکه من ماشینمو وردارم وهرجا دلم خواس بتازم (منظور مسیر های غیر سواره رو است ) چه طوریه .
(مسیری مثل برنامه ی کوه رنگ آقا شهرام حقوق فردی هیچ کسی را محدود نمی کنه ) و هیچ اشکالی نداره خیلی هم خوبه .
حالا ضمن پوزش فراوان از حسین آقا و یاور همراهشون ، واحترام به خواسته ی آنها (اصلن قرار نیست همه مثل من فکر کنند یا حرف منو قبول کنند ) از همه ی عزیزان وبینندگان سایت آنو بانی نی خواهش میکنم که دیدگاه این نوشته را نقد یا اصلاح یا تقویت کنند . لازم نیست تعارف کنیم اصلن دوست بودن یعنی نقد کردن . میتونیم دوست باشیم و برخی از نظر های همدیگر را قبول نکنیم . قرار نیست همه مثل هم باشیم . گفتن بهتر از نگفتن است .