معرفي گرايش هاي سنگنوردي
سنگنوردي داخل سالن (Indoor Climbing)
این رشته سنگنوردی بر روی دیواره های پیش ساخته چوبی - فلزی و یا فایبرگلاس و در داخل سالن های سرپوشیده انجام می شود و کاربرد آن بیشتر در برگزاری مسابقات و تمرین در شرایط محیطی یکسان در تمام طول سال می باشد . در این رشته امکان ابزار گزاری وجود ندارد و صعود کننده تنها اسلینگ را در میانی ها و رول های از قبل نصب شده میاندازد .
صعود سنتي يا كلاسيك (Traditional Climbing)
سبكي از سنگ نوردي كه بر صعود مسيرهاي طولاني داراي حمايت مياني (ابزار يا ميخ)قابل انتقال تاكيد دارد.در اين روش صعود كننده ها از کليه ابزارهای غير ثابت برای کار گذاشتن ميانی ها استفاده می کنند و نفر آخر همه ميانی ها را از مسير جمع کرده و آثاری از صعود در مسير باقی نمی ماند . اشکال کار در حمل ابزارهای سنگين و دست و پاگير و گرانی است که بايد با نوع کار گذاری هريک کاملا آشنايی داشت .
صعود ورزشي (Sport Climbing)
در این رشته که عمومیت آن در دیواره ای کوتاه است ؛ سنگنورد از ابزار برای کار گذاشتن میانی استفاده نمی کند و قبلا در مسیر صعود رول ثابت کار گذاشته شده است . ایمنی و سرعت عمل در این رشته بالا است و نیازی به انواع ابزار گرانقیمت ( گوه - فرند - ترای کم - ... ) برای کار گذاشتن میانی ها نیست و امکان صعود برای افراد بیشتری وجود دارد . اشکال این کار نیز از بین رفتن زیبایی سنگ است چون رول ها برای همیشه بر روی مسیر باقی می مانند ..اين سبك شامل صعود هاي سالني و مسابقات هم مي شود.
صعود تركيبي (Mixed Climbing)
منظور صعود مسيرهايي است كه شامل سنگ و يخ باشد.همچنين مسيرهايي كه از دو سبك سنتي و ورزشي باشند.
صعود مصنوعي (Aid/Artificial Climbing )
يك نوع روش صعود كه در آن صعود كننده بر روي ابزاري كه در ديواره كار مي گذارد،وزن مي آورد و بر خلاف صعود آزاد (Free Climbing) فقط از عوارض طبيعي براي صعود استفاده نمي كند.
سنگ كوتاه (Bouldering)
تختي سنگي تا ارتفاع 10 متر يا گاها بيشتر ، كه بدون استفاده از طناب صعود مي شود.هر سنگ بولدر ممكن است داراي چند مسير مجزا باشد.اصطلاح بولدرينگ به مسيرهايي اطلاق مي شود كه تعداد حركات آن كم ولي دشوار مي باشد.اوايل بولدرينگ براي تمرين تكنيك هاي سنگنوردي انجام مي گرفت.هم اكنون به عنوان يه رشته مجزا از صعود ورزشي به خصوص بين جوانان طرفداران بسياري پيدا كرده است.
ديواره نوردي (Big Wall Climbing)
ديواره های بلندی که برای صعود بيشتر از يک طول طناب ( ۵۰ متر ) لازم است و گاهی چند روز طول کشيده و سنگنوردان شب را در ميان ديواره در طاقچه ای طبيعی يا مصنوعی می خوابند . در ايران می توان به ديواره علم کوه - ديواره بيستون کرمانشاه - ديواره های اخلومد مشهد و ... و در آمريکا به ديواره های بيش از ۱۰۰۰ متر پارک و دره يوسميت اشاره کرد .
دراي تولينگ(Dry Tooling)
رشته ای است بين سنگنوردی و يخنوردی که به قدرت و مهارت زيادی نياز داشته و تقريبا سخت ترين رشته کوهنوردی در حال حاضر است . در اين رشته با ابزار يخنوردی يعنی کرامپون و تبر يخ از مسيری صعود می شود که ممکن است بيشتر آن عاری از برف و يخ باشد . يعنی فرد بايد با کرامپون و تبر يخ سنگنوردی کند ! يک نوع يخنوردی بدون يخ که در نتيجه ابزار شما خيس نشده و خشک می ماند .
انفرادی آزاد ( Free Solo ) :
کسانی که حوصله کار های فوق را ندارند فقط با يک جفت کتانی و يک کيسه پودر اقدام به صعود می کنند ! در اين رشته که بيشترين سرعت را دارد فرد از هيچ نوع وسيله حمايتی برخوردار نيست و اولين سقوط آخرين دقيقه عمر خواهد بود . اين رشته بيشتر از قدرت به روحيه قوی نياز دارد . شايد ديوانگی بنظر رسد ولی چنين ديوانه هايی وجود دارند که البته پس از چندين بار صعود و فرود و تمرين بر روي يک مسير مشخص اقدام به صعود آزاد می کنند و البته چند تن از بهترين سنگنوردان جهان در چنين اقدامی جان خود را از دست داده اند .
پاسخ با نقل قول
ولی چنين ديوانه هايی وجود دارند که البته پس از چندين بار صعود و فرود و تمرين بر روي يک مسير مشخص اقدام به صعود آزاد می کنند و البته چند تن از بهترين سنگنوردان جهان در چنين اقدامی جان خود را از دست داده اند
.
