گزارش سفر نوروزی - تهران-ابرکوه-شیراز-یاسوج-اهواز-خرم آباد-تهران - فروردین 1390

[Dr Ernesto]

قرار بود 25 اسفند حرکت کنم به سمت سفرهای نوروزی،ولی بنا بر نظرات همسفران و شنیدن آرای آنها این امر میسر نشد.وسیله حرکت خودرو سواری پژو 206 صندوقدار بود.
ساعت 3 صبح 26 اسفند از تهران حرکت کردم.پس از طی مسافتی به قم و از آنجا رهسپار آزاد راه کاشان شدیم.که متاسفانه نمازخانه پیدا نکردیم و در خود اتوبان نماز خواندیم که با کمی توقف طلوع زیبای خورشید را دیدیم.



جلوتر که رفتیم،پدیده های زیبای ژئوتوریسمی دیده میشد.فرسایش مارنها توسط آب که چقدر زیبا بود. خصوصا اینکه طلوع خورشید و رنگهایی که بر روی مارنهای قرمز پاشیده بود.



مسیر در حال اتمام بود و نزدیک اصفهان میشدیم.

درس اول:دقت به اطراف و پرسیدن این سوال:چرا اینگونه هست؟

[JackLondon]

آقاي ارنستو منتظر ادامه ي گزارش شما هستيم.....

[Dr Ernesto]

آقاي ارنستو منتظر ادامه ي گزارش شما هستيم.....

من یکسری از عکسهام نمیتونم آپلود کنم.
ایرادی نداره،بدون عکس باشه؟

[Dr Ernesto]

ساعت 10 به اصفهان رسیدیم.هوا بسیار عالی بود.به واقع نصف جهان برازنده اصفهان است،گویی نیمی از مردم دنیا در اصفهان بودند که ترافیک تمامی نداشت !!!
البته عبور مسافران و خریدهای نوروزی هم مزید بر علت بود.
مترو این شهر هم که شهره خاص و عام است،همانی که کمر بر قتل آثار تاریخی این شهر زده است.
میدان نقش جهان از بیرون،ابهت یک سلسله را نشان می دهد و اوج شکوه یک پادشاه را






میدانی که هر بار دیده ام،باز هم برایم زیباست و شیرین،و بدون تکرار
عالی قاپو،مسجد شیخ لطف الله و مسجد شاه عباس(امام)


و از درون که نگاه میکنی،ابهت هنرمندان ایرانی را نشان می دهد،و اوج شکوه دستان توانگر آنها را
اسلیمی،ترنج،سنبل،مقرنس،حج اری،گچبری،خراطی و هر هنری را که بگویی جلوه گر است





موسیقی باید طوری بپیچد در این اتاق که،انگار دائمی است تا نوایش فرح بخش باشد برای سلطان دیروز و هنرش برای مردم امروز لذت بخش








درشکه سواری در این میدان هم لذتی دارد،ولی نه برای یک دور،که بارها باید بگردی تا نقش جهان،در ذهنت نقش جهان شود و جهان در زندگیت نقش شود.






اصفهان سرزمین خوراکیهای خوشمزه هم هست
گز و پولکی واسه چاشنی چای شما
و البته بریانی،حلیم بادنجان،خورش ماست و خیلی از خوراکیهای خوشمزه دیگه و البته مقوی

[Dr Ernesto]

اصفهان-شهرضا

پس از تجدید دیدار با میدان نقش جهان،برای نهار حلیم بادنجان خریدیم.میخواستیم در کنار سی و سه پل نهار را صرف کنیم،ولی جای پارک و شلوغی بیش از حد شهر،مانع ماندن شد و از شهر زدیم بیرون.
به سمت شهرضا حرکت کردیم و از پلیس راه که رد شدیم منظره زیبای کوه،ما را در حیرت فر برد،که چرا؟



نهار بعد از شهرضا صرف شد،همان حلیم بادنجان خوشمزه اصفهان.


شهرضا-ابرکوه

پس از صرف نهار و کمی استراحت،به سمت جنوب شرقی حرکت کردیم.ابتدا شهر کهن ایزدخواست و پس از آن آباده.
مسیر اصفهان - شیراز ،در شهر آباده به سمت غرب(دست چپ) به سمت اقلید و بعد یاسوج می رود.جاده بکر و زیبایی است که قبلا آن را رفته بودم.
حدود 15 کیلومتر بعد از آباده،به سه راهی سورمق رسیدیم که بعدا فهمیدم یک هتل دارد و البته به نسبت هتل بین راهی،شیک و مرتب و خوب.از اینجا به سمت شرق می رویم و به سوی شهر کهن ابرکوه.


ابرکوه

ساعت 5 به ابرکوه رسیدم و آفتاب در حال فرار.در ابرکوه و در هتل پویا،اتاق رزرو کرده بودم.اولین تصویری که از بارکوه به چشم میخورد.
تصویر زیر است



قبل هتل و تاریکی،مشاهده شهر را در برنامه قرار دادیم.فوری به سراغ کهن ترین مجود زنده روی زمین رفتیم.



سرو دیرزی 4600 ساله،رو به پیری می رود.علت آن هم مشخص است:معروفیت بیش از حد آن که باعث شده،حریم 2/5 هکتاری آن مورد تجاوز قرار بگید و خیابان کنار آن کشیده شود.
بدتر از آن،کوبیدن خاک اطراف توسط غلتک برای مسطح کردن پیرامون آن در سال گذشته بوده،که باعث انحراف اندک درخت شده است و در کنار آن پا کوبیدن ما گردشگران در کنار،این درخت باعث شده به ریشه ها فشار بیاید و هوا کمتر به درخت برسد.



درخت سرو سبز مرا،به تعظیم و احترام واداشت.او شاهد تمام شیرینی و تلخی این مملکت بوده است.او را بوسیدم.

باز هم به سرعت سراغ مناره های نظامیه رفتیم چون هوا رو به تاریکی می رفت.



این مناره با توجه به اسم و هیبت،احتمالا نشان از گسترش مدارس نظامیه به جز نیشابور و بغداد دارد و اینکه ابرکوه در قدیم،شهر پر عظمتی بوده است که مدرسه نظامیه داشته است.


نماز داشت از یادمان میرفت،فوری سراغ مسجد گرفتیم،و کجا بهتر از مسجد جامع ابر کوه؟



این مسجد مربوط به دوره ایلحانان بوده است که هم اکنو ترمیم شده است و با توجه به بقایای بنا،که از شبستان مسجد کشف شده است،قدمت بنا به دوره پارتیان می رسد که مربوط به یک معبد بوده است.




معماری بنا،زیبا بود و شامل دو ایوان وربروی هم که محل عبادت در روبروی درب ورودی و به صورت سرپوشیده بود با ستونهای بسیار قطور(قطر ستونها حدودا یک متر)



بعد از نماز و دیدن مسجد،به سراغ بافت کهن ابرکوه رفتیم،که مسجد دیگری دیدیم که درهایش بسته بود.



مسجد حسینیه،مربوط به دوره تیموری و البته کنار مسجد در حال خریداری بود که مسجد بازسازی شود.یعنی بافتهای کهن را تخریب می کردند که یک بافت کهن بهسازی و ترمیم شود!
در کوچه های ابرکوه قدم زدن،صفایی دارد و لذتی شیرین.



قبل از تاریکی هوا باید به گنبدی که پیداست دست بیابیم.پس به سمت حومه شهر رفتیم.
به بالای تپه دویدیم و از آنجا شهر چه منظره ای دارد.



حال بایستی،گنبد را تماشا کرد.
گنبد عالی که مقبره یکی از بزرگان دیلمی به نام امیر شمس الدوله بن علی هزار اسب میباشد،مربوط به دوره سلجوقیان است که از نفایس معماری ایران است.



پس از تماشای شهر،به هتل رفتیم.خیلی نامرتب و کثیف.فقط خوابیدیم.من از خستگی شام هم نخوردم.



هم اکنون 27 اسفند است و صبح شده،پس از صرف صبحانه در هتل،به سراغ خانه آقا زاده رفتیم که بسته بود و البته نمایشگاه صنایع دستی هم در آن برگزار شده بود به مناسبت نوروز.
ساباطهای اندکی هم در شهر وجود داشت.هوای کلی شهر در قدیم،گویا خیلی گرم نبوده است،چون در شهر بادگیر مختص شهرهای کویری به ندرت دیده میشد.




قلعه قدیمی شهر،هم دیدنی بود که به عنوان پادگان جهت حفاظت از شهر بوده است.
به قنادی رفتیم و شیرینی هم خریدیم که شامل لوز و باسلق بود و البته تازه که در همانجا تهیه شده بود.از شهر در ساعت 9 صبح بیرون آمدیم.

[Dr Ernesto]

شهر اسب

پس از صرف صبحانه در هتل پویا ابرکوه،طبق برنامه میخواستیم از جنوب شهر،به صفا شهر برسیم که به ما گفتن جاده آن خاکی بد هستش.رفتم به سمت جاده یزد،2 کیلومتر بعد از شهر دست راست جاده ای منشعب می شود که به سمت روستایی به نام شهر اسب می رود.
وجه تسمیه آن را نفهمیدم.



این روستا که گویا قبلا یک شهر قدیمی بوده است،دارای بافت قدیمی بود که البته هم اکنون در این بافت قدیم زندگی جریان نداشت و مردم در خارج از قلعه،در خانه های تکراری آجری می زیستند.



کوچه های تودرتو که نزدیک بود،گم بشم.بعضی از اونا تبدیل به طویله شده بود !!!!

[Dr Ernesto]

پاسارگاد

از شهر اسب دوباره به سمت ابرکوه و پس از آن سه راهی سورمق و خلاصه به سمت صفاشهر اومدیم.به سمت شیراز رفتیم و فهمیدم که در سه راهی سورمق،هتل مناسبی برای اسکان بوده است،ولی ایرادی نداشت چون هدف ما،ابرکوه بود.
باز هم رفتیم تا جاده ای که به سمت راست می رفت و نزدیک سعادت شهر بود.جاده را رفتیم و رفتیم تا سر به تعظیم فرو آوردیم.
چرا تعظیم؟



درود بر تو ای بزرگمرد تاریخ،درود بر تویی که نامت در دو کتاب مقدس برده شده است.




آری،اینجا پاسارگاد،آرامگاه کوروش بزرگ،بنیانگذار سلسله هخامنشی است.
تعداد مردم هم برای بازدید با توجه به اینکه هنوز تعطیلات برای برخی شروع نشده بود،مناسب بود.در ساعت 11 ظهر 27 اسفند،حدود 2500 نفر در آنجا دیده می شدند.



دوره آل مظفر(مظفریان)با بازمانده سنگهای کاخ،کاروانسرایی ساخته بودند،به شرح عکس.



کاخ او هنوز باقی مانده بود،درود بر وجدان معمار و کارگران بنا،که کاخ را طوری ساخته اند که در برابر هجوم بیگانگان داخلی و خارجی،هنوز نفس بکشد و جلال و جبروت را به رخ بکشد.



باغ ایرانی،قدمتی به بلندای تاریخ ایران دارد.متاسفانه خیلی از افراد هنوز باغ ایرانی را نمی شناسند و دقت لازم را نکرده اند.باغ ایرانی همانی است که در باغ ارم،حافظیه،ماهان کرمان،طبس،خواف و جای جای این مملکت می بینیم.باغی که منبع آب (حوض،چشمه،استخر،قنات)در بالا قرار دارد و توسط جوی روان می شور در طول باغ.کنار این جویها،درختان غیر مثمر سرو،چنار،نارون و ... قرار دارند و در پشت آنها نیز درختان مثمر مانند سیب،گلابی،خرمالو و .... کاشته شده است.و البته راهروهای فرعی نیز وجود دارد که جویها از آنها نیز عبور میکنند.
همانطور که هویداست،جوی اصلی باغ ایرانی در محوطه کاخ کوروش مشخص است.شاید در قبل از کوروش هم این کاخ وجود داشته است.
حالا برو واسه خونه ویلاییت،باغ ژاپنی درست کن.



در ورودی بار عام کوروش،مشخصا هیبت اثر از پاهای سربازی که مشخص است پیداست.



عظمت بار عام مشخص است.وسعت و هنر به کار رفته در آن،که در معماری کنونی ایران گم شده است.



مقبره کمبوجیه،مانند کعبه زردشت باید می بود،ولی اکنون فقط یک دیوار است،که آن هم با زور نگه داشته شده است.درود بر ما که به گذشتگان خود اینگونه احترام میگذاریم !!!!

وجود دژ دفاعی برای حفظ کاخ،بسیار ضروری است.



ولی این دژ،حکایت از وسعت بسیار زیاد محدوده مورد دفاع دارد،که احتمال قوی می تواند علاوه بر کاخ،شهر را هم شامل شود.


نقش رستم

از پاسارگاد برگشتیم و به جاده اصلی رسیدیم و مجددا به سمت شیراز.
رفتیم تا مجددا به دست راست پیچیدیم و باز هم تعظیم .
چرا تعظیم؟



به احترام گذشتگان و نیاکانمان.من نمیگویم از آنه اطاعت میکنم،ولی به آنها احترام میگذارم.

اندکی تامل و تفکر،دل هر ایران دوستی را میسوزاند.



چه شد آن توحید و یکتا پرستی و توکل بر خدا؟



چه شد آن هیبت؟




اصطلاح جدید آن کعبه زردشت است،ولی اینجا خانه خدا نبوده،که خانه خدا در دلهای ماست.این مکان به احتمال قوی،این مکان آتشکده بوده است.نگران نباش،این هم خراب می شود و فرو می ریزد.


تخت جمشید

درست در مقابل آرامگاه شاهان هخامنشی،محل زندگی آنان،خودنمایی میکند.



رفتم،بهش گفتم:درود انسان بالدار،پس تو عکسها من دیده بودم که سر هم داری،پس سرت کو؟بهم گفت:کندنش و بردنش.



بی فرهنگی ربطی به ملیت و تحصیلات نداره،میتونه یه آمریکایی یا فرانسوی باستان شناس هم بی فرهنگ باشه حتی اگه مال 119 سال پیش باشه.



بزرگی و شکوه و هنر،تخت جمشید تو را می فشارد.





دقت در گل سنبل




دقت در گل نیلوفر آبی

چرا دقت؟
اینحجا رو دیدی؟برو مسجد وکیل و همین گلها رو ببین،حتی رو برخی از قالیها.
این یعنی معماری که از ایران باستان تا دوره قاجار پیش اومده و الا متوقف شده.
این یعنی اینکه گلهای نیلوفر آبی و سنبل،در فرهنگ ایرانی مقدس هستند.



به هم چه می گویند و چه به هم میدهند؟
گوشهایم را تیز کردم،ولی من غریبه بودم برایشان،چون به ایرانی شباهتی نداشتم.



درود بر معماران و کارگرانی که این بنا را ساختند.
دندانه های کنگره،دقیقا هم انازه،انگار با کولیس کار کرده بودند.
راستی تو میدونی چه جوری کار کرده بودن؟

[Dr Ernesto]

شیراز - سپیدان(اردکان)
بعد از دیدن تخت جمشید،به مرودشت اومدیم.قرار بود اول از مرودشت بریم بیضا و از اونجا اردکان،که با راهنمایی افراد محلی اومدیم شیراز و از اونجا به سمت اردکان.حالا ساعت شده 4 و از گرسنگی در حد مرگ.یه رستوران خوب پیدا کردیم بعد شیراز و شروع به خوردن کردیم
جای همه خالی.بعد رفتیم جلوتر تا یه جایی که نماز بخونیم و کمی استراحت کنیم.یه مجموعه رفاهی بود که خیلی عالی بود شامل پمپ بنزین،مسجد،مغازه و البته فکر کنم داشتن مهمانپذیر هم درست می کردند.خلاصه جاتون باز هم خالی بستنی و فالوده ای خوردیم که تو شیراز هم پیدا نمیشه.بستنی محمدی که یادم اومد تو جاده کازرون و در خانه زنیان هم شعبه یک اون رو تجربه کرده بودم(شیرازیا حتما میشناسنش)
جلوتر رفتیم با یه پدیده ژئوتوریسمی زمین شناسی و البته خطرناک مواجه شدیم



پدیده زمین لغزش در ابعاد بزرگ یکی از بلایای طبیعی هستش و در ابعاد کوچک هم باعث فرسایش خاک میشه،علت اون هم تخریب محیط زیست و درختان هست.

نزدیک سپیدان که می شدیم،چشمه ها از همه جا بیرون زده بود.



و از اینجا بود که یادمون اومد،آبهای معدنی این شهر شهرتی دارند مثال زدنی
به قدری این چشمه ها زیاد بودند که از بهم پیوستنشان رود تشکیل شده بود(رود از ذوب برف نبود،چون هوا اونقدر گرم نبود که برف ذوب بشه)






سپیدان - یاسوج


بعد از سپیدان یا اردکان،که شهر زیبایی بود،زیباییهای پایتخت طبیعت ایران جلوه نمایی میکرد.
اول پدیده های ژئو توریسمی بود



وجود تناوب های رسوبی و لایه های زیبا،دل آدمی را با خود می برد به دورانهای گذشته.

در دوردست نیز،چشم لذت خود را می برد



گوناگونی رنگ تپه ها و ماهی که زیباتر نشان می داد طبیعت را

[Dr Ernesto]

یاسوج

راه را گذراندیم و به یاسوج رسیدیم،نسبت به 6 سال پیش که رفته بودم خیلی پیشرفته تر و مدرنتر شده بود.اول شهر هم به مسافران نوروزی که به تدریج می آمدند اطلاع رسانی می کردند.
ما ساعت 8 شب رسیدیم و لطف کردند و نقشه ای که مربوط به خودشان بود را به ما اهدا کردند.
قبلا در مهمانسرای ایرانگردی جا رزرو کرده بودیم ولی از هر که می پرسیدیم آدرس اونجا رو نمیدونست و کل شهر رو دنبالش گشتیم و در آخر مجبور شدیم به مهمانسرا بزنگیم و خلاصه پیداش کردیم و اتراق کردیم.
هر چه از تمیزی و منظره این مهمانسرا بگم،کم گفتم.خیلی عالی بود و آخر مهمان نوازی.
شب قبل که در ابرکوه بودیم،از خستگی بدون شام خوابم برده بود.اینجا به قدری تمیز و مرتب بود که اول رفتم حموم و مثل فیل شام خوردم و بعدش هم لالا.
صبح ساعت 6/30 بیدار شدم و رفتم از ویلا یا سوئیت بیرون که منظره مرا به حیرت فرو برد.



مهمانسرا بالای یک تپه به نام تپه تل دراز کنار دانشگاه قرار داشت و شهر از دو طرف زیر پای ما بود.چه زیبا و تمیز و رویایی.



پس از صرف صبحانه در هتل میخواستیم بریم سی سخت که گفتن،هوا سرده اونجا.
خلاصه به بازار شلوغ یاسوج رفتیم تا برای مادر گرامی چادر یاسوجی بخریم.
مردم خوب و مهمان نواز و خونگرم بودند.
پس از خرید به سمت آبشار یاسوج رفتیم،که چقدر شلوغ بود و البته زیبا.



دل را به دریا زدم و به زیر آبشار رفتم،علیرغم تذکر که این آب مربوط به شرب است و پشت آبشار نروید،عده ای اندک از هموطنانی که برایشان این امر مهم بود،پشت آبشار رفته تا ثابت کنند که اورست را فتح کرده اند !!!

[Dr Ernesto]

یاسوج - بابا میدان

بعد از دیدن آبشار به سمت اهواز راه افتادیم و جاده ما را برد به سوی بابا میدان در استان فارس.
در طول مسیر جاذبه های زیادی را دیدیم




وجود باران باعث شده است که لایه های مارنی فرسوده شده و منظره زیبایی بوجود آورند که البته نتایج آن زیبا نخواهد بود!!!!



همانگونه که مشخص است،اختلاف دما در شب و روز یا روزهای یخبندان زیاد باعث چنین حالتی در سنگ می شود.

و البته پدیده خطرناک



در جهت پیشگیری از زمین لغزش چه کرده ایم؟

در این مناطق که هوازدگی و بالطبع فرسایش بالاست،بایستی در جهت جلوگیری از فرسایش و زمین لغزش اقدام کرد،کاشت درخت از بهترین راههای جلوگیری از روند فرسایش است،متاسفانه در ایران نابودی مراتع و جنگل و راهسازی را بهترین راه حل می دانند!!!!

منظره زیبا هم کم نبود



درختانی که هنوز سبز نشده بودند و علت آن سرما بود که هنوز شکوفه هم نزده بودند.
در سه راهی بابا میدان،که جاده مستقیم(جنوب) به سمت نورآباد و سمت راست(غرب)به سمت گچساران یا دوگنبدان(البته اینجا و قبل از گچساران هم یک دو راهی است که سمت راست به سمت دهدشت و سمت چپ به سمت بهبهان می رود.)

بابامیدان - بهبهان

از بابامیدان به سمت بهبهان،ابتدا از گچساران گذر کردیم.بابا میدان به گچسارا دارای شالیزلر و گندمزارهای زیبا بود و البته شرجی.
گچساران به بهبهان ،داری جاده باریک و بدون منظره دیدنی خاص و البته سبز بود و البته کمربندی گچساران مثل قتلگاه بود،پر از چاله و پیچهای خطرناک.


بهبهان - اهواز

در بهبهان،کباب صرف شد،که پرسهای کباب در جنوب سه سیخه هستش و کوچکتر و البته خوشمزه.ساعت 4 نهار خوردیم!!!
به یکی از همکلاسیهای ارشد،سر زدیم و به منزلشان رفتیم و گل گفتیم و شنیدیم.از آنها اصرار که شب بمانید ولی ما دعوتشان را اجابت نکردیم.
درود بر جنوبیهای خونگرم
از بهبهان دور شدیم و نزدیک رامهرمز بود که دیدیم تصویر زیر را



بسی لذت بردیم در کنار نخلستانها دیدن غروب را.

از رامهرمز تا اهواز را هم به سرعت پیش راندیم.
به اهواز که رسیدیم به منزل عمه گرامی زنگیدیم که ما داریم میاییم.
بله دوستان،رسیدیم و بلافاصله به خانه یکی از اقوام رفتیم برای عرض تسلیت جهت فوت یکی از اقوام دور.البته جلسه خانوادگی هم بود و بسی از دیدنشان و دیدنمان مشعوف شدیم و شدند و آمدیم خانه و خوابیدیم.
این مربوط بود به روز 28 اسفند