اسدآباد منطقه‌ای تاریخی است كه قدمت آن به پیش از اسلام می‌رسد. دلیل اصلی اهمیت اسدآباد، قرار گرفتن آن بر سر راه اصلی و قدیمی ایران مركزی به بین‌النهرین است. از آنجا كه اسدآباد، در دوره‌های مختلف تاریخی، صحنه كارزارهای بسیاری بوده تغییرات فراوانی در طول تاریخ در آن به وجود آمده است. شهرستان اسدآباد در 47 كیلومتری غرب همدان و در مسیر راه اصلی همدان-كرمانشاه قرار دارد. اساس اقتصاد شهرستان اسد آباد بر كشاورزی، دامداری و تا حدودی بر صنایع دستی استوار است. محصولات كشاورزی و باغی و انواع فرآورده های دامی و صنایع دستی از صادرات مهم این شهرستان محسوب می‌شود. بنای یادبود سیدجمال‌الدین اسدآبادی، تالاب و امام‌زاده پیر سلمان، منطقه شكار ممنوع دشت اسدآباد، پل شكسته خسروآباد، باغ‌های دربند و آب‌انبار شاه عباسی از جمله مكان‌های دیدنی و تاریخی شهرستان اسدآباد به شمار می‌روند. دیدنی های دیگری در این شهرستان وجود دارد که از آن جمله آنوبانینی می تواند موارد زیر را نام ببرد:
تالاب پیر سلیمان (دشت اسد آباد)
قله آلمابولاغ (حدفاصل اسد آباد و بهار)
حمام قدیم گلستان (كاروان‌سرای اسد آباد)
آب انبار شاه عباس (كاروان سرای اسدآباد)
خانه سید جمال اسد آبادی (اسد آباد)
كتیبه آقاجان برلاغی (15 كیلومتری شمال اسدآباد)
مسجد سلطانی (محله بازار اسد آباد)

منابع:
istta (dot) ir
iranyad (dot) ir
fa (dot) wikipedia (dot) org