Mehdi
20-11-2012, 03:21 PM
مقدمه و فهرست مطالب دوره را از اینجا ببینید (You can see links before reply)
تا اینجا ما به عنوان یک امدادگر:
1- صحنه حادثه را مدیریت کرده ایم
(You can see links before reply)2- بر اساس آموزش های تریاژ، مصدومی که بیشترین نیاز به کمک دارد را انتخاب کرده ایم
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98)-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C-%DA%A9%D9%85%DA%A9-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%A7%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C)3- ارزیابی اولیه را انجام داده و معلوم کرده ایم مصدوم هوشیار است یا بیهوش (You can see links before reply)
با فرض اینکه مصدوم بیهوش است درس جدید را آغاز می کنیم:
اولین اقدامی که شما به عنوان امدادگر در برخورد با یک مصدوم با سطح هوشیاری پایین (یا بیهوش) باید انجام دهید، چک کردن ABC است.
A یا (Air way): بررسی باز بودن راه هوایی. این کار به عقب کشیدن سر مصدوم برای باز کردن راه هوایی انجام می شود. تمیز کردن داخل دهان و حلق به کمک انگشت و به صورت جارویی نیز باید انجام شود.
B یا (Brithing): بررسی تنفس مصدوم. آیا مصدوم نفس می کشد؟ این کار با نزدیک کردن گوش به دهان بیمار و با روش شنیدن صدای تنفس، دیدن حرکت قفسه سینه و احساس گرمای تنفس روی گونه انجام می شود.
C یا (Circulation): بررسی کامل و بی نقص بودن گردش خون و اطمینان از صحت کار همه اجزا خون رسان است. این کار را چک کردن نبض دست، نبض وریدی، نبض زیر بازو یا ران انجام می شود.
به زبان ساده تر؛ به محض اطمینان از بیهوش بودن مصدوم باید مطمئن شوید مصدوم نفس می کشد و قلبش به درستی کار می کند. این کار را با گوش دادن به صدای تنفس مصدوم و دیدن و حس کردن حرکت سینه و گرمای بازدم می توانید انجام دهید.
اگر مصدوم نفس نمی کشید و یا تنفس با اشکال داشت در اولین اقدام باید مصدوم را طابق باز خوابانیده و چانه را به سمت عقب کشید تا راه هوایی باز شود. در این وضعیت مجددن وضعیت تنفس مصدوم را چک می کنیم. اگر مصدوم نفس نمی کشید باید عملیات احیاء قلبی ریوی یا CPR را آغاز کرد. اما در صورت برگشت تنفس عادی (با شرط اطمینان از عدم آسیب دیدگی ستون فقرات و گردن) مصدوم را در وضعیت احیا یا Recovery Position قرار میدهیم و به سراغ ارزیابی ثانویه می رویم.
وضعیت احیا یا Recovery Position در درس های بعد توضیح داده می شود.
You can see links before reply
سوال: چرا برای باز کردن راه هوایی باید چانه را به سمت عقب کشید:
همانطور که در تصویر مشخص است در حالت عادی که فرد به صورت طاق باز خوابید مجاری هوایی تحت فشار بوده و تا حدی بسته است. در حالت هوشیاری به دلیل وجود ماهیچه های مختلف و هوشیاری این ماهیچه ها راه هوایی بسته نمی شود اما در حالت بیهوشی با از بین رفته قدرت ماهیچه ها این مسیر بسته شده و شخص امکان تنفس را از دست می دهد. به همین دلیل لازم است در برخورد با مصدوم بی هوش در اولین اقدام با عقب دادن چانه مسیر هوایی او باز شود.
You can see links before reply
روش غلط:
در گذشته باز کردن راه هوایی با گذاشتن دست زیر گردن و بلند کردن گردن انجام میشد. امروزه این روش به دلیل احتمال آسیب به ستون فقرات پیشنهاد نمی شود.
کاربرد در برنامه های طبیت گردی (You can see links before reply):
فرض کنید در یک برنامه طبیعت گردی یکی از همسفران شما به دلیلی بیهوش شد و شما مجبور شدید او را چند ساعت با تختی که از شاخ و برگ درختان ساخته اید تا اولین نقطه متمدن برسانید. آیا قرار دادن طاق باز مصدوم مجاز است؟
جواب:
خیر! مصدوم در این حالت ممکن است در اثر انسداد راه هوایی تلف شود.
راه حل:
بهترین روش حمل مصدوم با شرط نبود محدودیت خاصی روش Recovery Position است. در این حالت راه هوایی کاملا باز است. (وضعیت احیا یا Recovery Position در درس های بعد توضیح داده می شود)
روش دیگر قرار دادن جسمی مانند یک کوله پشتی پشت مصدوم است که سر و گردن مصدوم به سمت جلو یا پایین متمایل شود. البته این حالت خطرناک است و به دلیل احتمال افتادن مصدوم به جلو یا طرفین و همچنین احتمال آسیب به سر و گردن توصیه نمی شود.
روش قدیمی:
در گذشته های دورتر در چنین شرایطی زبان مصدوم را با یک پارچه گره زده و دو سر پارچه را دور گردن یا سر مصدوم گره میزدند. در این شرایط زبان بیمار مهار شده و تا حد زیادی احتمال بسته شدن راه هوایی کاهش پیدا می کند.
راه حل علمی:
ابزاری به اسم Airway اختراع شده است که توسط آن میتوان راه هوایی مصدوم را باز نگه داشت. این ابزار در اندازه های مختلف قابل تهیه است و میتوان آن را در جعبه کمک های اولیه قرار داد.
You can see links before reply
هماهنطور که در شکل دیده می شود این ابزار لوله مانند یک مسیر هوایی از دهان تا ابتدای نای ایجاد می کند که قابل انسداد نیست.
روش قرار دادن Airway:
Airway را به صورت برعکس باید قرار داد. یعنی ابتدا باید آن را 180 درجه برخلاف آن چیزی که بعدن قرار است قرار دادن شود وارد کرد و سپس با یک چرخش 180 درجه ای آن را ثابت کرد. برای فهم بیشتر به شکل مراجعه کنید.
You can see links before reply
تعیین اندازه Airway:
تعیین اندازه Airway مطابق شکل بر اساس فاصله بین گوشه لب و چانه مصدوم است
You can see links before reply
آسپیراسیون:
یکی از مشکلات شایعی که در مصدومان بی هوش رخ میدهد خروج محتویات معده از طریق مری به حلق و دهان است. این مشکل به دلیل شل شدن دریچه بین مری و معده است که کنترل آن در اثر بیهوشی از دست می رود.
محتویات معده پس از خروج میتواند وارد نای و سپس شش ها شده و موجب خفه شدن مصدوم گردد. حتی در صورت ورود مقدار کمی از این مواد به شش ها به دلیل وجود مواد اسیدی و باکتری های گوناگون میتواند باعث بروز عفونت در شش ها شده که درمان دشواری دارد. پس ضروری است در مصدومان بیهوش به شدت مراقب آسپیره کردن بود.
ابزار In-tube:
قرار دادن Airway هرچند که مانع بسته شدن راه هوایی می شود اما جلوی آسپیره کردن بیمار را نمی گیرد. به همین دلیل ابزار دیگری اختراع شده که در اصطلاح به آن Intube یا "لوله گذاری داخل تراشه" میگویند. این ابزار جزء دسته ابزارهای پیش بیمارستانی نیست و پرسنل کمک های اولیه نیز از آن استفاده نمی کنند. اما داشتن حداقلی از دانش استفاده از آن مفید است.
You can see links before reply
Intube یک لوله قابل ارتجاع و دراز است که از طریق دهان یا بینی وارد نای شده و یک مسیر دائمی برای تنفس بیمار یا مصدوم ایجاد می کند. برای نصب این لوله مسیر باید توسط یک وسیله میله مانند باز شده و سپس لوله به داخل تراشه فرستاده شود.
You can see links before reply
Intube در انتهای خود یک قطعه بادکنک مانند دارد که پس از قرار گرفتن در داخل تراشه باد شده و مسیر نای را به طور کامل از اطراف خود مسدود می کند. به این ترتیب احتمال ورود محتویات معده صفر می شود.
You can see links before reply
سایر مطالب مرتبط
1- تعریف کمک های اولیه و امدادگر (You can see links before reply)
2- تعیین اولویت مصدومان برای کمک رسانی (تریاژ)
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98))3- مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply)
4- ارزیابی اولیه حادثه دیده و بررسی سطح هوشیاری مصدوم (You can see links before reply)
5- چک کردن ABC
(You can see links before reply)6- وضعیت بهبود - Recovery Position (You can see links before reply)
7- احیا قلبی-ریوی یا CPR (You can see links before reply)
8- زنجیره بقا (You can see links before reply)
9- ارزیابی ثانویه (You can see links before reply)
2-9- روش صحیح اندازه گیری فشار خون - بایدها و نبایدها
(You can see links before reply)10- حمله قلبی یا MI
(You can see links before reply)11- خارج کردم جسم از مجاری تنفس و عملیات هایملیخ و چست تراست
(You can see links before reply)12- شوک (You can see links before reply)
13- خونریزی (You can see links before reply)
14- سوختگی
(You can see links before reply)15- سکته مغزی
16- مسمومیت
17- گرمازدگی
18- سرمازدگی
20- تروما و شکستگی
21- بانداژ و پانسمان
22- دارو شناسی
23- نمودار نهایی روش کمک به مصدوم
24- حمل مصدوم
25- اشتباهات رایج در فوریت های پزشکی
تا اینجا ما به عنوان یک امدادگر:
1- صحنه حادثه را مدیریت کرده ایم
(You can see links before reply)2- بر اساس آموزش های تریاژ، مصدومی که بیشترین نیاز به کمک دارد را انتخاب کرده ایم
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98)-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C-%DA%A9%D9%85%DA%A9-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%A7%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C)3- ارزیابی اولیه را انجام داده و معلوم کرده ایم مصدوم هوشیار است یا بیهوش (You can see links before reply)
با فرض اینکه مصدوم بیهوش است درس جدید را آغاز می کنیم:
اولین اقدامی که شما به عنوان امدادگر در برخورد با یک مصدوم با سطح هوشیاری پایین (یا بیهوش) باید انجام دهید، چک کردن ABC است.
A یا (Air way): بررسی باز بودن راه هوایی. این کار به عقب کشیدن سر مصدوم برای باز کردن راه هوایی انجام می شود. تمیز کردن داخل دهان و حلق به کمک انگشت و به صورت جارویی نیز باید انجام شود.
B یا (Brithing): بررسی تنفس مصدوم. آیا مصدوم نفس می کشد؟ این کار با نزدیک کردن گوش به دهان بیمار و با روش شنیدن صدای تنفس، دیدن حرکت قفسه سینه و احساس گرمای تنفس روی گونه انجام می شود.
C یا (Circulation): بررسی کامل و بی نقص بودن گردش خون و اطمینان از صحت کار همه اجزا خون رسان است. این کار را چک کردن نبض دست، نبض وریدی، نبض زیر بازو یا ران انجام می شود.
به زبان ساده تر؛ به محض اطمینان از بیهوش بودن مصدوم باید مطمئن شوید مصدوم نفس می کشد و قلبش به درستی کار می کند. این کار را با گوش دادن به صدای تنفس مصدوم و دیدن و حس کردن حرکت سینه و گرمای بازدم می توانید انجام دهید.
اگر مصدوم نفس نمی کشید و یا تنفس با اشکال داشت در اولین اقدام باید مصدوم را طابق باز خوابانیده و چانه را به سمت عقب کشید تا راه هوایی باز شود. در این وضعیت مجددن وضعیت تنفس مصدوم را چک می کنیم. اگر مصدوم نفس نمی کشید باید عملیات احیاء قلبی ریوی یا CPR را آغاز کرد. اما در صورت برگشت تنفس عادی (با شرط اطمینان از عدم آسیب دیدگی ستون فقرات و گردن) مصدوم را در وضعیت احیا یا Recovery Position قرار میدهیم و به سراغ ارزیابی ثانویه می رویم.
وضعیت احیا یا Recovery Position در درس های بعد توضیح داده می شود.
You can see links before reply
سوال: چرا برای باز کردن راه هوایی باید چانه را به سمت عقب کشید:
همانطور که در تصویر مشخص است در حالت عادی که فرد به صورت طاق باز خوابید مجاری هوایی تحت فشار بوده و تا حدی بسته است. در حالت هوشیاری به دلیل وجود ماهیچه های مختلف و هوشیاری این ماهیچه ها راه هوایی بسته نمی شود اما در حالت بیهوشی با از بین رفته قدرت ماهیچه ها این مسیر بسته شده و شخص امکان تنفس را از دست می دهد. به همین دلیل لازم است در برخورد با مصدوم بی هوش در اولین اقدام با عقب دادن چانه مسیر هوایی او باز شود.
You can see links before reply
روش غلط:
در گذشته باز کردن راه هوایی با گذاشتن دست زیر گردن و بلند کردن گردن انجام میشد. امروزه این روش به دلیل احتمال آسیب به ستون فقرات پیشنهاد نمی شود.
کاربرد در برنامه های طبیت گردی (You can see links before reply):
فرض کنید در یک برنامه طبیعت گردی یکی از همسفران شما به دلیلی بیهوش شد و شما مجبور شدید او را چند ساعت با تختی که از شاخ و برگ درختان ساخته اید تا اولین نقطه متمدن برسانید. آیا قرار دادن طاق باز مصدوم مجاز است؟
جواب:
خیر! مصدوم در این حالت ممکن است در اثر انسداد راه هوایی تلف شود.
راه حل:
بهترین روش حمل مصدوم با شرط نبود محدودیت خاصی روش Recovery Position است. در این حالت راه هوایی کاملا باز است. (وضعیت احیا یا Recovery Position در درس های بعد توضیح داده می شود)
روش دیگر قرار دادن جسمی مانند یک کوله پشتی پشت مصدوم است که سر و گردن مصدوم به سمت جلو یا پایین متمایل شود. البته این حالت خطرناک است و به دلیل احتمال افتادن مصدوم به جلو یا طرفین و همچنین احتمال آسیب به سر و گردن توصیه نمی شود.
روش قدیمی:
در گذشته های دورتر در چنین شرایطی زبان مصدوم را با یک پارچه گره زده و دو سر پارچه را دور گردن یا سر مصدوم گره میزدند. در این شرایط زبان بیمار مهار شده و تا حد زیادی احتمال بسته شدن راه هوایی کاهش پیدا می کند.
راه حل علمی:
ابزاری به اسم Airway اختراع شده است که توسط آن میتوان راه هوایی مصدوم را باز نگه داشت. این ابزار در اندازه های مختلف قابل تهیه است و میتوان آن را در جعبه کمک های اولیه قرار داد.
You can see links before reply
هماهنطور که در شکل دیده می شود این ابزار لوله مانند یک مسیر هوایی از دهان تا ابتدای نای ایجاد می کند که قابل انسداد نیست.
روش قرار دادن Airway:
Airway را به صورت برعکس باید قرار داد. یعنی ابتدا باید آن را 180 درجه برخلاف آن چیزی که بعدن قرار است قرار دادن شود وارد کرد و سپس با یک چرخش 180 درجه ای آن را ثابت کرد. برای فهم بیشتر به شکل مراجعه کنید.
You can see links before reply
تعیین اندازه Airway:
تعیین اندازه Airway مطابق شکل بر اساس فاصله بین گوشه لب و چانه مصدوم است
You can see links before reply
آسپیراسیون:
یکی از مشکلات شایعی که در مصدومان بی هوش رخ میدهد خروج محتویات معده از طریق مری به حلق و دهان است. این مشکل به دلیل شل شدن دریچه بین مری و معده است که کنترل آن در اثر بیهوشی از دست می رود.
محتویات معده پس از خروج میتواند وارد نای و سپس شش ها شده و موجب خفه شدن مصدوم گردد. حتی در صورت ورود مقدار کمی از این مواد به شش ها به دلیل وجود مواد اسیدی و باکتری های گوناگون میتواند باعث بروز عفونت در شش ها شده که درمان دشواری دارد. پس ضروری است در مصدومان بیهوش به شدت مراقب آسپیره کردن بود.
ابزار In-tube:
قرار دادن Airway هرچند که مانع بسته شدن راه هوایی می شود اما جلوی آسپیره کردن بیمار را نمی گیرد. به همین دلیل ابزار دیگری اختراع شده که در اصطلاح به آن Intube یا "لوله گذاری داخل تراشه" میگویند. این ابزار جزء دسته ابزارهای پیش بیمارستانی نیست و پرسنل کمک های اولیه نیز از آن استفاده نمی کنند. اما داشتن حداقلی از دانش استفاده از آن مفید است.
You can see links before reply
Intube یک لوله قابل ارتجاع و دراز است که از طریق دهان یا بینی وارد نای شده و یک مسیر دائمی برای تنفس بیمار یا مصدوم ایجاد می کند. برای نصب این لوله مسیر باید توسط یک وسیله میله مانند باز شده و سپس لوله به داخل تراشه فرستاده شود.
You can see links before reply
Intube در انتهای خود یک قطعه بادکنک مانند دارد که پس از قرار گرفتن در داخل تراشه باد شده و مسیر نای را به طور کامل از اطراف خود مسدود می کند. به این ترتیب احتمال ورود محتویات معده صفر می شود.
You can see links before reply
سایر مطالب مرتبط
1- تعریف کمک های اولیه و امدادگر (You can see links before reply)
2- تعیین اولویت مصدومان برای کمک رسانی (تریاژ)
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98))3- مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply)
4- ارزیابی اولیه حادثه دیده و بررسی سطح هوشیاری مصدوم (You can see links before reply)
5- چک کردن ABC
(You can see links before reply)6- وضعیت بهبود - Recovery Position (You can see links before reply)
7- احیا قلبی-ریوی یا CPR (You can see links before reply)
8- زنجیره بقا (You can see links before reply)
9- ارزیابی ثانویه (You can see links before reply)
2-9- روش صحیح اندازه گیری فشار خون - بایدها و نبایدها
(You can see links before reply)10- حمله قلبی یا MI
(You can see links before reply)11- خارج کردم جسم از مجاری تنفس و عملیات هایملیخ و چست تراست
(You can see links before reply)12- شوک (You can see links before reply)
13- خونریزی (You can see links before reply)
14- سوختگی
(You can see links before reply)15- سکته مغزی
16- مسمومیت
17- گرمازدگی
18- سرمازدگی
20- تروما و شکستگی
21- بانداژ و پانسمان
22- دارو شناسی
23- نمودار نهایی روش کمک به مصدوم
24- حمل مصدوم
25- اشتباهات رایج در فوریت های پزشکی