Mehdi
17-11-2012, 01:41 PM
مقدمه و فهرست مطالب دوره را از اینجا ببینید (You can see links before reply)
گروه بندی یا تریاژ به اولویت بندی مصدومان بر اساس اولویت رسیدگی را می گویند. به این معنی که امدادگر بعد از رسیدن به صحنه حادثه ای که دارای چندین مصدوم است لازم است بر اساس آموخته های خود مصدومان را گروه بندی کرده و به هر گروه متناسب با نیازشان خدمات حیاتی ارائه نماید.
گروه بندی های متفاوتی برای تریاژ گفته شده که در ادامه یکی از فراگیرترین آنها ذکر شده است:
الف) گروه قرمز: مصدومان دارای مشکل تهدیدکننده حیات مانند مشکلات تنفسی، خونریزی شدید، شوک، سوختگی شدید (مخصوصا سوختگی مجاری تنفس) و مشابه این موارد همواره به عنوان اولین گروهی که باید توسط امدادگر تحت مراقبت قرار گیرند شناخته می شود. خونریزی های داخلی که آثار آنها از خروج خون از منافذ بدن و یا متورم و دردناک شدن حفره شکمی مشخص است نیز جزء گروه قرمز هستند.
این مصدومان در صورت عدم رسیدگی ممکن است در مدت کوتاهی حتی کمتر از یک ساعت بمیرند.
ب) گروه زرد: مصدومان دارای آسیب شدید بدون تهدید حیات مانند سوختگی متوسط بدون آسیب راه هوایی، شکستگی های متعدد استخوان و مشابه. جراحت های شکمی مانند پارگی شکم و بیرون ریختگی احشاء (به شرط عدم خونریزی شدید) نیز بر خلاف ظاهر ترسناکشان جزء این دسته محسوب می شوند.
این مصدومان در معرض خطر قریب الوقوع قرار ندارند و در مدت کوتاه نمیمیرند اما ضروری است به این مصدومان هم در اسرع وقت رسیدگی شوند.
ج) گروه سبز: مصدومان سرپایی مانند آسیب های خفیف اسکلتی-عضلانی و...
د) گروه مشکی: آسیب های کشنده و تمام کننده حیات مانند بیرون ریختگی مغز، ایست قلبی تنفسی طولانی، قطع سر و...
گروه مشکی به این دلیل در آخرین رده قرار دارد که امکان برگرداندن حیات به آن مصدوم وجود ندارد و عملا مصدوم مرده است.
موارد بالا به ترتیب نشان دهنده اولویت بندی گروه افراد مصدوم به امدادرسانی است. به این معنا که هر گروه بالاتر مقدم بر گروه بندی خود است. گروه قرمز مقدم بر گروه زرد، گروه زرد مقدم بر گروه سبز، گروه سبز مقدم بر گروه مشکی.
در امدادرسانی های حرفه ای از برگه هایی برای تعیین و نشان دادن وضعیت مصدوم استفاده می شود که این برگه تا رسیدن مصدوم به بیمارستان همراه وی است. در حوادث وسیع مانند زلزله ها هم گاهی از علائم نوری با رنگ های مختلف برای مصدومان استفاده می شود.
You can see links before reply
با توجه به حوزه فعالیت اغلب ما (گردشگری و سفر (You can see links before reply)) به ندرت احتمال نیاز به استفاده از دانش تریاژ وجود دارد. چراکه بروز حادثه در حین یک سفر طبیعت گردی (You can see links before reply)معمولا محدود یه یک نفر است. اما دانستن این علم در برخی حوادث از جمله تصادفات رانندگی ممکن است برای هر کدام از ما روزی مفید باشد.
پس آموختیم؛ اگر روزی با صحنه ای از آسیب مواجه شدیم که در آن چندین نفر با آسیب دیدگی های متفاوت وجود دارند، همیشه اولویت با کمک رسانی با کسی است که ارگان های حیاتی او دچار اختلال شده است. ارگان های حیاتی یعنی قلب و متعلقات آن (خون، رگ ها) و ریه و متعلقات آن (اندام های فوقانی تنفس و سیستم تبادل اکسیژن).
خونریزی شدید، عدم توانایی تنفس یا تنفس ناقص یعنی مرگ در مدت چند دقیقه. پس این مصدوم مقدم بر تمام مصدومان است. وجود یک مصدوم با شکستگی های مختلف در دست و پا هرچند که ترسناک است و احتمالا همراه با ناله های زیاد اما نشان دهنده مرگ زودهنگام نیست. در چنین شرایطی ناله و سر و صدای مصدوم و درخواست کمک نباید باعث شود آن مصدوم را در اولویت نابجا قرار دهید.
نکته 1: در اغلب موارد ناله های بلند و سر و صدا نشان دهنده اولویت های زرد و سبز است. مصدومین با اولویت قرمز اغلب به دلیل درد شدید، ترس، از دست دادن خون زیاد و... هوشیاری بالایی ندارند و پیرو آن اغلب ساکت هستند و یا ممکن است ناله های بریده و ضعیف داشته باشند.
نکته2: به عنوان امدادگر در یک برنامه سفر و یا هرجای دیگر در صورتی که تعداد مصدومین شما زیاد نیست. تمام افراد صدمه دیده گروه قرمز و زرد را در یک دسته و به عنوان گروه قرمر در نظر بگیرید.
ادامه مطلب را در درس 3: مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply) بخوانید
سایر مطالب مرتبط
1- تعریف کمک های اولیه و امدادگر (You can see links before reply)
2- تعیین اولویت مصدومان برای کمک رسانی (تریاژ)
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98))3- مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply)
4- ارزیابی اولیه حادثه دیده و بررسی سطح هوشیاری مصدوم (You can see links before reply)
5- چک کردن ABC
(You can see links before reply)6- وضعیت بهبود - Recovery Position (You can see links before reply)
7- احیا قلبی-ریوی یا CPR (You can see links before reply)
8- زنجیره بقا (You can see links before reply)
9- ارزیابی ثانویه (You can see links before reply)
2-9- روش صحیح اندازه گیری فشار خون - بایدها و نبایدها
(You can see links before reply)10- حمله قلبی یا MI
(You can see links before reply)11- خارج کردم جسم از مجاری تنفس و عملیات هایملیخ و چست تراست
(You can see links before reply)12- شوک (You can see links before reply)
13- خونریزی (You can see links before reply)
14- سوختگی
(You can see links before reply)15- سکته مغزی
16- مسمومیت
17- گرمازدگی
18- سرمازدگی
20- تروما و شکستگی
21- بانداژ و پانسمان
22- دارو شناسی
23- نمودار نهایی روش کمک به مصدوم
24- حمل مصدوم
25- اشتباهات رایج در فوریت های پزشکی
گروه بندی یا تریاژ به اولویت بندی مصدومان بر اساس اولویت رسیدگی را می گویند. به این معنی که امدادگر بعد از رسیدن به صحنه حادثه ای که دارای چندین مصدوم است لازم است بر اساس آموخته های خود مصدومان را گروه بندی کرده و به هر گروه متناسب با نیازشان خدمات حیاتی ارائه نماید.
گروه بندی های متفاوتی برای تریاژ گفته شده که در ادامه یکی از فراگیرترین آنها ذکر شده است:
الف) گروه قرمز: مصدومان دارای مشکل تهدیدکننده حیات مانند مشکلات تنفسی، خونریزی شدید، شوک، سوختگی شدید (مخصوصا سوختگی مجاری تنفس) و مشابه این موارد همواره به عنوان اولین گروهی که باید توسط امدادگر تحت مراقبت قرار گیرند شناخته می شود. خونریزی های داخلی که آثار آنها از خروج خون از منافذ بدن و یا متورم و دردناک شدن حفره شکمی مشخص است نیز جزء گروه قرمز هستند.
این مصدومان در صورت عدم رسیدگی ممکن است در مدت کوتاهی حتی کمتر از یک ساعت بمیرند.
ب) گروه زرد: مصدومان دارای آسیب شدید بدون تهدید حیات مانند سوختگی متوسط بدون آسیب راه هوایی، شکستگی های متعدد استخوان و مشابه. جراحت های شکمی مانند پارگی شکم و بیرون ریختگی احشاء (به شرط عدم خونریزی شدید) نیز بر خلاف ظاهر ترسناکشان جزء این دسته محسوب می شوند.
این مصدومان در معرض خطر قریب الوقوع قرار ندارند و در مدت کوتاه نمیمیرند اما ضروری است به این مصدومان هم در اسرع وقت رسیدگی شوند.
ج) گروه سبز: مصدومان سرپایی مانند آسیب های خفیف اسکلتی-عضلانی و...
د) گروه مشکی: آسیب های کشنده و تمام کننده حیات مانند بیرون ریختگی مغز، ایست قلبی تنفسی طولانی، قطع سر و...
گروه مشکی به این دلیل در آخرین رده قرار دارد که امکان برگرداندن حیات به آن مصدوم وجود ندارد و عملا مصدوم مرده است.
موارد بالا به ترتیب نشان دهنده اولویت بندی گروه افراد مصدوم به امدادرسانی است. به این معنا که هر گروه بالاتر مقدم بر گروه بندی خود است. گروه قرمز مقدم بر گروه زرد، گروه زرد مقدم بر گروه سبز، گروه سبز مقدم بر گروه مشکی.
در امدادرسانی های حرفه ای از برگه هایی برای تعیین و نشان دادن وضعیت مصدوم استفاده می شود که این برگه تا رسیدن مصدوم به بیمارستان همراه وی است. در حوادث وسیع مانند زلزله ها هم گاهی از علائم نوری با رنگ های مختلف برای مصدومان استفاده می شود.
You can see links before reply
با توجه به حوزه فعالیت اغلب ما (گردشگری و سفر (You can see links before reply)) به ندرت احتمال نیاز به استفاده از دانش تریاژ وجود دارد. چراکه بروز حادثه در حین یک سفر طبیعت گردی (You can see links before reply)معمولا محدود یه یک نفر است. اما دانستن این علم در برخی حوادث از جمله تصادفات رانندگی ممکن است برای هر کدام از ما روزی مفید باشد.
پس آموختیم؛ اگر روزی با صحنه ای از آسیب مواجه شدیم که در آن چندین نفر با آسیب دیدگی های متفاوت وجود دارند، همیشه اولویت با کمک رسانی با کسی است که ارگان های حیاتی او دچار اختلال شده است. ارگان های حیاتی یعنی قلب و متعلقات آن (خون، رگ ها) و ریه و متعلقات آن (اندام های فوقانی تنفس و سیستم تبادل اکسیژن).
خونریزی شدید، عدم توانایی تنفس یا تنفس ناقص یعنی مرگ در مدت چند دقیقه. پس این مصدوم مقدم بر تمام مصدومان است. وجود یک مصدوم با شکستگی های مختلف در دست و پا هرچند که ترسناک است و احتمالا همراه با ناله های زیاد اما نشان دهنده مرگ زودهنگام نیست. در چنین شرایطی ناله و سر و صدای مصدوم و درخواست کمک نباید باعث شود آن مصدوم را در اولویت نابجا قرار دهید.
نکته 1: در اغلب موارد ناله های بلند و سر و صدا نشان دهنده اولویت های زرد و سبز است. مصدومین با اولویت قرمز اغلب به دلیل درد شدید، ترس، از دست دادن خون زیاد و... هوشیاری بالایی ندارند و پیرو آن اغلب ساکت هستند و یا ممکن است ناله های بریده و ضعیف داشته باشند.
نکته2: به عنوان امدادگر در یک برنامه سفر و یا هرجای دیگر در صورتی که تعداد مصدومین شما زیاد نیست. تمام افراد صدمه دیده گروه قرمز و زرد را در یک دسته و به عنوان گروه قرمر در نظر بگیرید.
ادامه مطلب را در درس 3: مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply) بخوانید
سایر مطالب مرتبط
1- تعریف کمک های اولیه و امدادگر (You can see links before reply)
2- تعیین اولویت مصدومان برای کمک رسانی (تریاژ)
(You can see links before reply(%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%98))3- مدیریت صحنه حادثه و حمایت روانی مصدوم (You can see links before reply)
4- ارزیابی اولیه حادثه دیده و بررسی سطح هوشیاری مصدوم (You can see links before reply)
5- چک کردن ABC
(You can see links before reply)6- وضعیت بهبود - Recovery Position (You can see links before reply)
7- احیا قلبی-ریوی یا CPR (You can see links before reply)
8- زنجیره بقا (You can see links before reply)
9- ارزیابی ثانویه (You can see links before reply)
2-9- روش صحیح اندازه گیری فشار خون - بایدها و نبایدها
(You can see links before reply)10- حمله قلبی یا MI
(You can see links before reply)11- خارج کردم جسم از مجاری تنفس و عملیات هایملیخ و چست تراست
(You can see links before reply)12- شوک (You can see links before reply)
13- خونریزی (You can see links before reply)
14- سوختگی
(You can see links before reply)15- سکته مغزی
16- مسمومیت
17- گرمازدگی
18- سرمازدگی
20- تروما و شکستگی
21- بانداژ و پانسمان
22- دارو شناسی
23- نمودار نهایی روش کمک به مصدوم
24- حمل مصدوم
25- اشتباهات رایج در فوریت های پزشکی