Dr Ernesto
20-07-2011, 03:43 PM
فرآيند دگرگونى وسنگ هاى دگرگون شده
دگرگونى عبارتست از مجموعه فرآيندهايى که تحت شرايط خاص باعث تغيير ساختمان وترکيب کانى شناسى سنگها شده ويک سنگ را در حالت جامد به سنگ ديگر تبديل مى نمايند. اين سنگ ها ممکن است از نوع آذرين، رسوبى وحتى دگرگونى باشند. اصولاً‌سنگهاى دگرگون شده، در درون زمين ودور از چشم ما ودر سنگ ذوب نمى شوند بلکه با حفظ حالت جامد سنگ بر اثر دخالت عوامل دگرگون ساز تغيير مى کنند.
You can see links before reply
حد دگرگونى
محدوده اى که سنگها دگرگون مى شوند،از پايان دياژنز شروع مى شودودر ابتداى ذوب سنگ خاتمه مى يابد(البته اين مرز کاملاً‌نسبى است. زيرا نمى توان درجات گرما وفشار وارد بر سنگ در چنين محدوده هايى مشخص کرد.)
گاهى تغييرات سنگ اندک است، ودگرگون شدگى ضعيفى اتفاق مى افتد ولى گاهى تغييرات چنان شديد است که تشخيص سنگ اوليه غير ممکن خواهد بود.در دگرگونى درجات شديد، سطح لايه بندى رسوبات آثار موجود زنده (فسيلها)وحفره هاى موجود در سنگ مادر به کلى از بين مى رود وگاهى هم کانيهاى جديدى در آن بوجود مى آيد که با شرايط جديد سازگارترند.
You can see links before reply
عوامل دگرگونی
عوامل دگرگون ساز شامل گرما،فشار وسيالاتى مانند آب است که از لحاظ شيميايى فعالند
نقش گرما- وقتى سنگها در معرض گرماى زياد قرار گيرند تغييراتى در آنها بروز مى کند وبه سنگ هاى دگرگون شده مبدل مى شوند،اصولاً افزايش دما موجب:
الف- تحرک مواد سيال سنگ مى شود.
ب- بروز واکنش هاى دگرگونى(همانند واکنش هاى شيميايى) مى شود که بسيارى از آنها در دماى بالا اتفاق مى افتند.
سنگ ها در درون زمين به علت گرمايى که دريافت مى کنند انبساط حاصل کرده ،انعطاف پذير مى شوند وحالتى شبيه خمير به خود مى گيرند وحتى ممکن است به آرامى جريان پيدا کنند.
اصولاً دگرگونى در درجات شديد بيشتر نتيجه افزايش دما است تا فشار.
نقش فشار- فشار نيز مانند گرما با افزايش عمق زمين زياد مى شود.سنگهاى درون زمين ،تحت فشار وزن طبقات رويى خود قرار دارند. در اين حالت سنگ تحت تاثير فشار همه جانبه يا محصور کننده(مانند فشار هوا)قرار دارد و نيروهاى وارد بر آن ،از تمام جهات يکسان است .نتيجه اين عمل ،متراکم شدن جسم وتبلور کانيهاى با وزن حجمى زيادتر است.
You can see links before reply
در سنگ هاى دگرگون شده،تاثير فشار جهت دار،با جهت يافتگى در کانى هاى سنگ مشخص مى شود.چنانکه کانى هاى ورقه اى (ميکاها)،موازى هم وعمود بر جهت فشار قرار مى گيرند....، سنگ منظره لايه لايه ظريفى پيدا مى کند.
نقش سيالات- سيالات فعال و بويژه آب که داراى يون هاى محلول باشند،در فرآيندهاى دگرگونى تاثير مهمى دارند.آب، در منافذ وشکاف هاى ريز سنگ وجود دارد. ضمناً با افزايش دما ،آب از کانيهاى آبدار خارج شده ومى تواند به انجام واکنش هاى شيميايى کمک کند.يکى از مهمترين نقش هاى آب (ياسيالات) ، جدا کردن بعضى از يونهاى فلزى از ساختمان کانى وبر جاگذاشتن يونهايى است که به حالت محلول در ترکيب سيال وجود دارند.به اين ترتيب سيالات با نقش کاتاليزورى خود بدون آنکه حالت جامد سنگ دستخوش تغيير شود ترکيب کانيها را عوض مى کنند.
به جز آب ،دى اکسيدکربن،اکسيژن، گوگرد و اسيدها هم در دگرگون کردن سنگها نقش دارند.
دگرگونى عبارتست از مجموعه فرآيندهايى که تحت شرايط خاص باعث تغيير ساختمان وترکيب کانى شناسى سنگها شده ويک سنگ را در حالت جامد به سنگ ديگر تبديل مى نمايند. اين سنگ ها ممکن است از نوع آذرين، رسوبى وحتى دگرگونى باشند. اصولاً‌سنگهاى دگرگون شده، در درون زمين ودور از چشم ما ودر سنگ ذوب نمى شوند بلکه با حفظ حالت جامد سنگ بر اثر دخالت عوامل دگرگون ساز تغيير مى کنند.
You can see links before reply
حد دگرگونى
محدوده اى که سنگها دگرگون مى شوند،از پايان دياژنز شروع مى شودودر ابتداى ذوب سنگ خاتمه مى يابد(البته اين مرز کاملاً‌نسبى است. زيرا نمى توان درجات گرما وفشار وارد بر سنگ در چنين محدوده هايى مشخص کرد.)
گاهى تغييرات سنگ اندک است، ودگرگون شدگى ضعيفى اتفاق مى افتد ولى گاهى تغييرات چنان شديد است که تشخيص سنگ اوليه غير ممکن خواهد بود.در دگرگونى درجات شديد، سطح لايه بندى رسوبات آثار موجود زنده (فسيلها)وحفره هاى موجود در سنگ مادر به کلى از بين مى رود وگاهى هم کانيهاى جديدى در آن بوجود مى آيد که با شرايط جديد سازگارترند.
You can see links before reply
عوامل دگرگونی
عوامل دگرگون ساز شامل گرما،فشار وسيالاتى مانند آب است که از لحاظ شيميايى فعالند
نقش گرما- وقتى سنگها در معرض گرماى زياد قرار گيرند تغييراتى در آنها بروز مى کند وبه سنگ هاى دگرگون شده مبدل مى شوند،اصولاً افزايش دما موجب:
الف- تحرک مواد سيال سنگ مى شود.
ب- بروز واکنش هاى دگرگونى(همانند واکنش هاى شيميايى) مى شود که بسيارى از آنها در دماى بالا اتفاق مى افتند.
سنگ ها در درون زمين به علت گرمايى که دريافت مى کنند انبساط حاصل کرده ،انعطاف پذير مى شوند وحالتى شبيه خمير به خود مى گيرند وحتى ممکن است به آرامى جريان پيدا کنند.
اصولاً دگرگونى در درجات شديد بيشتر نتيجه افزايش دما است تا فشار.
نقش فشار- فشار نيز مانند گرما با افزايش عمق زمين زياد مى شود.سنگهاى درون زمين ،تحت فشار وزن طبقات رويى خود قرار دارند. در اين حالت سنگ تحت تاثير فشار همه جانبه يا محصور کننده(مانند فشار هوا)قرار دارد و نيروهاى وارد بر آن ،از تمام جهات يکسان است .نتيجه اين عمل ،متراکم شدن جسم وتبلور کانيهاى با وزن حجمى زيادتر است.
You can see links before reply
در سنگ هاى دگرگون شده،تاثير فشار جهت دار،با جهت يافتگى در کانى هاى سنگ مشخص مى شود.چنانکه کانى هاى ورقه اى (ميکاها)،موازى هم وعمود بر جهت فشار قرار مى گيرند....، سنگ منظره لايه لايه ظريفى پيدا مى کند.
نقش سيالات- سيالات فعال و بويژه آب که داراى يون هاى محلول باشند،در فرآيندهاى دگرگونى تاثير مهمى دارند.آب، در منافذ وشکاف هاى ريز سنگ وجود دارد. ضمناً با افزايش دما ،آب از کانيهاى آبدار خارج شده ومى تواند به انجام واکنش هاى شيميايى کمک کند.يکى از مهمترين نقش هاى آب (ياسيالات) ، جدا کردن بعضى از يونهاى فلزى از ساختمان کانى وبر جاگذاشتن يونهايى است که به حالت محلول در ترکيب سيال وجود دارند.به اين ترتيب سيالات با نقش کاتاليزورى خود بدون آنکه حالت جامد سنگ دستخوش تغيير شود ترکيب کانيها را عوض مى کنند.
به جز آب ،دى اکسيدکربن،اکسيژن، گوگرد و اسيدها هم در دگرگون کردن سنگها نقش دارند.