ماهيان ايران ( حوزه آبهای داخلی و شيرين )

[Nooshmak]

اگه اطلاعاتی درباره گل خورک داشته باشید خوشحال می شم بدونم البته نمی دونم اسم علمیش اینه یا نه ولی توی یه مستند دیدم خیلی موجود جالبیه نمی دونم آیا گل خورک جزو ماهیها طبقه بندی میشه ؟

[Behzad]

بسم الله ارحمن الرحيم

مقدمه ای بر ماهيان ايران:

كشور عزيز ما از بابت تنوع ماهيان و عجايب اونها خيلی جای مطالعه و تحقيق داره؛ اصولاً من در حوزه ماهيان آبهای آزاد و بيشتر از انواع خوش آب و رنگ و به اصطلاح زينتی واردترم. اما يكی از شاخه های مهره داران ايران كه تنها دو استاد گرانقدر در اين بخش فعاليت ميكنن و من ارتباطی متأسفانه تاحالا باهاشون نداشتم؛ يكی دكتر اصغر عبدلی و ديگری دكتر حميدرضا اسماعيلی. تقسيم بندی و در واقع تفكيك ماهيان ايران در سطح كلان بر اساس ماهيان آبهای آزاد و ديگری ماهيان حوزه آبهای داخلی يا آبهای شيرين كه رودها و درياچه ها و تالاب ها رو شامل ميشه. آبهای آزاد كه دو پهنه جنوب ايران و بعضاً دريای خزر رو شامل ميشه آنچنان مطالعات جامعی در مورد گونه های ماهی دربارشون صورت نگرفته ولی سازمان شيلات و همچنين معاونت محيط دريايی سازمان حفاظت محيط زيست، آثار و مجموعه های خردی رو پيرامون ماهيان اين آبها ايجاد كردن و آنچه كه مسلمه، در حوزه دريای كاسپين حدود 100 گونه ماهی زندگی ميكنه، و بيشتر جزو آبهای شيرين محسوب ميشه. باز دكتر اسمعيل اعتماد و دكتر بابا مخير در كتاب ماهيان خليج فارس حدود 400 گونه ماهی رو برای خليج فارس ذكر كردن و همگی مستنده. اما دريای عمان اطلاعات مستندی پيرامون حياتش ثبت نشده ولی اونچه كه اساتيد ميگن و من شكی ندارم، خود دريای عمان به واسطه همون شرايطی كه بارها گفتم و تنوع بی نظيرش، چيزی حدود 220 گونه، جدای ماهيانی كه در خليج فارس وجود داره، ذكر ميكنن. پس درياها مجموعاً قريب به 700 گونه ماهی دارن. اما حوزه آبهای داخلی كه ذكر كردم ماهيان آب شيرين رو شامل ميشه، حدود 180 گونه از 29 خانواده ماهی در اين آبها كه تالاب ها ( بركه ها، آب بندان ها، هورها يا مرداب ها، باتلاق ها و درياچه های كم عمق و ساير آب های سطحی كه برای مدت زيادی از سال دارای آب به نسبت كم عمق و كمتر از 6 متر هستند )، رودها و درياچه ها رو شامل ميشه، شناسايی شده. بزرگ ترين اين 29 خانواده، خانواده كپورماهيان يا ( Cyprinidae ) با حدود 80 گونه كه در تمامی حوزه های آبريز ايران يافت ميشن و پس از اون خانواده گاوماهيان يا ( Gobiidae ) با حدود 20 گونه كه البته اهميت غذايی و به اصطلاح شيلاتی ندارن و اتفاقاً گل خورك ها جزو اين خانواده هستن.
درباره ماهيان ايران، عجايب و رازهای زيادی وجود داره و به نظر من اين بخش خيلی پراهميته. ايران ما فقط 26 گونه ماهی بومی داره كه اندميك ( بومزاد ) ايرانن و در هيچ كجای ديگر دنيا پيدا نميشن.

سيكليد يا به قول مردم سيچلايد هرمز يا ايرانی، گونه ای بومزاد

You can see links before reply

در تقسيم بندی ماهيان حوزه آبهای داخلی، بهترين شيوه بر اساس جغرافيای زيستيه كه پروفسور فيروز با كمك محققين خارجی در دهه های گذشته، ايران رو به 19 حوزه آبريز تقسيم كرده كه در بررسی ماهيان كشور خيلی حائز اهميته و در واقع كار شناسايی رو راحت كرده.

حوزه های آبريز:

غرب ايران: حوزه دجله – حوزه اروميه

شمال: حوزه تجن – حوزه دريای خزر

شرق: حوزه تجن – حوزه بجستان – حوزه سيستان – حوزه ماشكل

جنوب: حوضه خليج فارس – حوزه هرمز – حوزه مكران – حوزه ماشكل – حوزه جازموريان

مركز: حوزه های: درياچه نمك – كوير – كرمان و نايين – اصفهان – لوت – سيرجان – كُر – مهارلو

You can see links before reply

[Behzad]

بسم الله و بالله و علی ملت رسول الله

ماهيان ايران – قسمت اول:

خب آنچه كه در شروع اين موضوع لازمه بدانيد اينه: اصولاً اگر كاری به ماهيان ايران نداشته باشيم، زيرشاخه مهره داران از شاخه طنابداران رو به دو گروه يا دسته تقسيم ميكنن:

1.بی فكان ( Agnatha ) كه فاقد آرواره های حقيقی اند و اندام های جفت ندارن: شامل ماهيان دهان گرد

2.فك داران ( Gnatostomata ) كه هم آرواره دارند و هم اندام جفت: شامل ماهيان و چهارپايان ( دوزيستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران )

ماهيان در هر دو دسته جای دارن. چطوری؟

ماهيان پست كه در واقع اولين مهره داران حقيقی حاضر هستن، به دهان گردان معروفن و اتفاقاً در ايران هم داريم ازشون، به بی فكان تعلق دارن و ماهيان غضروفی و استخوانی كه از دهان گردان تكامل يافته ترن، در گروه فك داران قرار ميگيرن.

1.ماهيان دهان گرد يا Cyclostoma: پوست بدون فلس، دهان مكنده، دارای 6 تا 14 جفت شكاف آبششی: نمونه: لامپری ها و مارماهیان لجنی

مارماهی دهان گرد كاسپين يا لامپری كاسپين از افشين افضلی

You can see links before reply


2.ماهيان غضروفی يا Chondrichthyes: دارای پولك پلاكوييد، اسكلت غضروفی، 5 تا 7 جفت شكاف آبششی. نمونه: كوسه ماهيان و سفره ماهيان، همگی در درياها و اقيانوس ها هستن و شكارچيند

نمونه ای سفره ماهی عقابی، خطرناك

You can see links before reply

3.ماهيان استخوانی يا Osteichthyes: پوست دارای پولك، اسكلت استخوانی، چهار برانشی زير يك سرپوش آبششی يا اُپركول مشترك قرار دارن. نمونه: شوريده، قزل، تن، خيلی از ماهيان ديگه.

خب ما تو اين بخش كاری به نه دهان گردان و نه به ماهيان غضروفی داريم. اما ماهيان استخوانی خودشون باز به دو زيررده ماهيان باله شعاعی و ماهيان باله گوشتی تقسيم ميشن؛اغلب ماهيان دنيا از زيررده ماهيان باله شعاعی هستن و فقط اكسيژن مورد نيازشون رو از طريق آبشش ها و درون آب به دست ميارن. ماهیان باله شعاعی خود شامل 3 گروهند:

1.ماهيان غضروفی-استخوانی Chondrostei
2. ماهيان استخوانی Holostei
3. ماهيان استخوانی عالی Teleostei.

مثلاً تاس ماهيان يا ماهيان خاوياری، جزو ماهيان غضروفی-استخوانين.

نمونه ای ماهی استخوانی عالی - كفشك

You can see links before reply

اما ماهيان باله گوشتی 2 دسته اند، ماهیان باله لوبی و ماهیان دوتنفسه؛ در اینها چون باله ها پايه گوشتی داره، پس برای حركت روی زمين بهشون كمك ميكنه. علاوه بر اين، ماهيان دوتنفسی رابط حلق و حفره بويايی رو دارن؛ يعنی بين راه بويايی و حلقشون ارتباط وجود داره كه همين باعث ميشه بتونن بيرون از آب هم تنفس كنن. شامل:

1.ماهيان باله-لوبی Crossopterygii يا – 2. ماهيان دوتنفسی يا Dipnoi؛ مثل گل خورك ها يا اشلمبو، و دوده يا ابوشلمبو

ابوشِلمبو يا دوده، گونه ای دوتنفسه در حوزه دجله و دارای خارهای سمی

You can see links before reply

[Behzad]

خب در ادامه ماهیان یه سری نکات بد نیست آورده بشه:

بعضی از ماهیان ایران هم در دریاهای شور پیدا میشن و هم در آبهای شیرین و کم نمک خلیج ها و رودهایی که به این دریاها میریزن؛ این چنین ماهیانی رو دیادرم ( Diadromous ) میگن.

حالا مثلاً بعضی از ماهیان دریای خزر مثل ماهی آزاد، ماهی سفید و تاس ماهیان برای تخم ریزی از آب دریا وارد رودخانه میشن که به این نوع حرکت یعنی از دریا به رود، آنادرم ( Anadromous ) میگن.
باز برعکس بعضی گونه ها هستن مثل مارماهی، براِ تخم ریزی از رودخونه وارد دریا میشن؛ به این نوع حرکت کاتادرم ( Catadromous ) گفته میشه.
خب حالا 30-32 سال قبل محققی به نام کود، یه مروری بر وضعیت ماهیان ایران کرد و نتیجه گرفت که یک سوم ماهیان شناخته شده اون زمان که حدود 50 گونه میشد، به درجات مختلف در معرض خطر و نابودی قرار دارن، این مال 30 سال پیش ولی حالا اوضاع خیلی بدتر شده، چرا؟ چون آلودگی ها و پساب های صنعتی، گرم شدن هوا، افزایش جمعیت، به هم خوردن چرخه های اکولوژیکی، جنگ هشت ساله و خیلی از موارد دیگه بعد از اون زمان اتفاق افتاده؛ ÷س به حتم میشه گفت یه سری از گونه ها که بعیدم نیست تعدادیشون همون گونه های بومزاد و شاخص ایران بودن، کاملاً منقرض شدن. تو این سالها هم که هیچ پروژه جامعی صورت نگرفته که بشه به طور دقیقتر صحبت کرد.

[Behzad]

به نام خدا

خب در ادامه مطالب ماهيان ديگه نكته خاصی نمونده جز معرفی 180 گونه كه جاش اينجا نيست و بنابراين درباره گل خورك ها كه بسيار جالب و شگفت آورن، صحبت ميشه.
در ايران دو گونه از اين ماهيان يافت ميشه كه هر دو به خانواده گاوماهيان تعلق دارن و با نام مشترك گل خورك شناخته و باز هر دو در حوزه دجله، هرمز، مكران، خليج فارس و ماشكل پيدا ميشن و هر دو همون طور كه گفتم جزو ماهيان باله گوشتی دو تنفسی هستند و به واسطه رابط حلق و حفره بويايی ميتونن از راه دهان و سوراخ های بينی در خشكی هم تنفس بكنن. اهميت شيلاتی هم ندارن ولی در ايران جلب توريست ميكنن و مايه بازی بچه ها در حوزه كارونن، پس ميشه گفت اهميت اقتصادی كمی دارن.
اينا و كلاً خيلی از ماهيان دوتنفسی، حلقه های حدواسط تكامل دوزيستان از ماهيانن. بيشتر هم به صورت گروهی ديده ميشن مخصوصاً جوان ترها.

گل خورك يا اِشلمبو يا نيشلمبو: پراكنش اين گونه از عراقه تا سواحل غربی هند؛ پس يك گونه اُرينتاله. يك ماهی دريادرمه يعنی بين رودها و دريا جابه جايی و حركت داره. در ايران در رود كارون، اروند رود، سرباز و كاجوی سيستان، ميناب هرمزگان، بندر خمير و مكران ديده ميشه پس گونه ی بومزاد يا به اصطلاح انحصاری كشورمون نيست.

You can see links before reply

اين نوع گل خورك از اصلی ترين غذاهای كروكوديل پوزه كوتاهه. حداكثر طولش به 27-28 سانت ميرسه و روی بدنش خال های فيروزه ای رنگی داره كه البته قسمت فوقانی پيكر هم پوسته سختی كشيده شده تا از خشك شدن بدن و از دست رفتن آب در برابر گرمای خشكی، جلوگيری بكنه. گل خورك ها كلاً حدود 23 گونه هستن كه همگی در جاهای مرطوب و گرمسيری در محدوده ی تراز كشندی ( كشند، همون جزر و مده عربيه) زندگی ميكنن. روی بسترهای گلی و آبهای گل آلود خورها و خليج ها و همچنين جنگل های ماندابی يا مانگرو قادر به زندگی هستن كه صد البته اين چنين آبهايی از نظر وفور غذا و انرژی غنی هستن. اين گونه غذاش عمدتاً دياتوم های موجود در محدوده روی بستره ( فيتوپلانكتونه ) ولی از انواع جلبك ها ( به خصوص جلبك های سبز-آبی يا سيانوباكتری ها، قهوه ای، زرد-سبز و فيلامنتوزها )، حشرات، سخت پوستان ريز، تخم ماهيان استخوانی ( در محيط دريايی مثلاً جنگل های ماندابی كه محل مناسب تخم گذاری ماهيان و ساير آبزيانه ) و ... .

You can see links before reply

بزرگ ترين شكارچی اينها، پرندگان پلاژيكي مهاجر مثل انواع كاكايی ها و پرستوهای دريايی، حواصيل هندی و در درجه بعد، كروكوديل مردابی يا پوزه كوتاهه. اينا 2 جفت سوراخ بينی دارن.

You can see links before reply

You can see links before reply

گل خورك يا گل چراغ: اين يكی قيافه باحالی داره و خال های سفيدی در ناحيه سرش ديده ميشه؛ حداكثر 18 سانت رشد ميكنه و 1 جفت سوراخ بينی در طرفين سر داره. هم در اين گونه و هم در اون، تفاوت نر و ماده به جثه و شكل باله ی دمی و مخرجی برميگرده. از جانوران كوچك مثل حشرات، سخت پوستان، كرم ها و ماهيان كوچك تغذيه ميكنه. اينا از خليج فارس تا پاكستان پراكنش دارن.

You can see links before reply

You can see links before reply


You can see links before reply
چشم ها هم طی تكامل، ساختار خاصی پيدا كرده كه باعث شده در خشكی بينايی خوبی داشته باشن و از فاصله 6-7 متری، با ديدن آدم به زير گل فرو برن.
اين دو گونه چون در آبهای گل آلود و باتلاقی كه اكسيژن ناچيزی داره زندگی ميكنن، تنفس در هوای آزاد، نوعی سازش ( تغييراتی كه در يك گونه، به منظور تطابق بهتر اون گونه با محيطش انجام ميشه، سازشه ) ضروريه براشون.

You can see links before reply


You can see links before reply
باز يه ابوشِلمبو ( دوده، كه عكسشم تو صفحات قبله ) داريم تو دجله كه اين هم دوتنفسه هست ولی خيلی با اين دوتا متفاوته و به خانواده گربه ماهيان تعلق داره؛ ولی مثل گل خورك ها ميتونه در هوای آزاد هم تنفس بكنه و باز مثل اونا اُرينتاله ولی خارهای سمی بدی داره.
اين مطالب خيلی مختصر بود و منم تا همين حد بلدم؛ اگر اطلاعات بيشتر و جزيی تر ميخوايد بگيد تا برم دنبالش برا مطالعه و تحقيق. اما در همين حد برای شما كافيه؛ اميدوارم كه مفيد بوده باشه.

[babak.roohbakhsh]

میخواستم بدونم ماهی بنام کفال داریم
کجا این ماهی هست و زندگی میکنه

[Behzad]

بسم‌الله

بله بابك‌خان، ما اصلاً يه راسته به همين نام داريم


راسته كفال ماهيان ( Order Mugilidae)

يكی ديگه از ماهيان استخوانی كفال‌ها هستن كه داستانشون از اين قراره:

ما هم در آبهای جنوب و هم در دريای كاسپين يا خزر از اين ماهيان داريم. تا جايی كه ميدونم و مطالعه داشتم، 2 گونه در دريای خزر غير بومی هستن و توسط سربازان شوروی از دريای سياه به اين درياچه ريخته شدن؛ ولی 2 گونه ديگه كه در پهناب جنوب كشور زندگی ميكنن هم به كفال و هم به بياح شهرت دارن و بومی همين آبها هستن ولی در دجله هم ديده ميشن. اون 2 گونه كفال دريای خزر بيشتر اهميت شيلاتی دارن

بياح Liza abu

You can see links before reply

بياح سرپهن Mugil cephalus

You can see links before reply

كفال خاكستری Liza saliens

You can see links before reply

كفال طلايی Liza aurata

You can see links before reply

[babak.roohbakhsh]

یک سوال دیگه ماهی سلمون داریم میخوام بدونم تو ایران وجود داره ممنوو میشم بهزاد جان4

[مصطفی شهریاری]

behzad عزیز سلام. یک نوع ماهی بنام گوره خری اگر اشتباه نکنم (کامپوزیا) در تالاب چغاخور زندگی میکنه خوشحال میشم اطلاعات علمی بفرمایید . توی رودخونه کارون و ارمند هم ماهی هایی با وزن 100 کیلویی هست اگر در این مورد هم لطف کنید منت گذاشتید.

[Behzad]

یک سوال دیگه ماهی سلمون داریم میخوام بدونم تو ایران وجود داره ممنوو میشم بهزاد جان4

سلام بابک جان، عذر میخوام خیلی خیلی دیر جواب دادم؛ ببینید ما در آبهای شیرین ایران از خانواده سالمونیده ( Salmonidae) گمان میکنم 5-6 گونه داشته باشیم. یه دفعه دیگه هم نمیدونم کی بود پرسید که توضیح دادم سالمون یا همون قزل آلا در نیمکره شمالی مهمترین نوع ماهیه و به خصوص برای ماهیگیری ورزشی بسیار پرطرفدار. گونه قزل آلای خال قرمز و ماهی آزاد بومی ایران هستن و بقیه توسط انسان به رودها، دریاچه ها و دریای خزر در ایران وارد شدن. قزل به انگلیسی هم سالمون ( Salmon) میشه و هم تروت ( Trout). این خانواده جزو ماهیان سردآبی به شمار میرن و سازش بالایی با آبهای ایران ندارن و همین دلیلی بر تراکم پایین اونها در ایرانه



1.1 قزل آلای خال قرمز - Salmo trutta fario

You can see links before reply

1.2 ماهی آزاد - تا 150 سانت و 50 کیلوگرم هم گزارش شده Salmo trutta caspius

You can see links before reply

2 قزل سگی

You can see links before reply

3 قزل آلای رنگین کمون

You can see links before reply

ماهی سفید اروپایی ( ماهی سفید خودمونه)

You can see links before reply

قزل جویباری

You can see links before reply

قزل سفید یا اینکُنو

You can see links before reply

[Behzad]

behzad عزیز سلام. یک نوع ماهی بنام گوره خری اگر اشتباه نکنم (کامپوزیا) در تالاب چغاخور زندگی میکنه خوشحال میشم اطلاعات علمی بفرمایید . توی رودخونه کارون و ارمند هم ماهی هایی با وزن 100 کیلویی هست اگر در این مورد هم لطف کنید منت گذاشتید.

سلام آقا شهریاری، دیر جواب دادم شرمنده:

ببینید گامبوزیا ( Gambusia) در خیلی از رودها و دریاچه های ایران ریخته شده که این یک مبارزه بیولوژیکی بود علیه پشه آنوفل و بیماری مالاریا زمان رژیم پهلوی در سالهای 1301 تا 1309 از ایتالیا آوردند و در تالاب انزلی رهاسازی کردن تا از لارو پشه های ناقل مالاریا تغذیه بکنه و در واقع شروع یک مبارزه بیولوژیکی علیه مالاریا بود. بعد از ان در سال 1345 با برنامه وسیعی این ماهی بومی امریکا رو دوباره وارد کردن و در همه آبهای دائمی که گفته میشه به تعداد 3000 رودخانه و تالاب ریخته شد. گونه بعدها اثر سو داشت و به عنوان یک گونه مهاجم و تهدید کننده نسل ماهیان بومی کشور خودش رو نشون داد و بنابراین پیامدهای اکولوژیکی منفی داشت چراکه تخم و نوزاد ماهیان بومی رو میخوره. این ماهی هم اندازه کوچکی داره و زنده زاست و ماده ها 2 برابر نرها هیکل دارن!



You can see links before reply

اما درباره اون 100 کیلوییه، من پرس و جو کردم و متوجه شدم که بهش میگن نَربَچ یا سونگ و از خانواده کپورماهیانه و در حوضه آبریز دجله دیده میشه

این عکس هم یه تاکسیدرمی شدست


You can see links before reply

[sms1371]

به نام خدا

خب در ادامه مطالب ماهيان ديگه نكته خاصی نمونده جز معرفی 180 گونه كه جاش اينجا نيست و بنابراين درباره گل خورك ها كه بسيار جالب و شگفت آورن، صحبت ميشه.
در ايران دو گونه از اين ماهيان يافت ميشه كه هر دو به خانواده گاوماهيان تعلق دارن و با نام مشترك گل خورك شناخته و باز هر دو در حوزه دجله، هرمز، مكران، خليج فارس و ماشكل پيدا ميشن و هر دو همون طور كه گفتم جزو ماهيان باله گوشتی دو تنفسی هستند و به واسطه رابط حلق و حفره بويايی ميتونن از راه دهان و سوراخ های بينی در خشكی هم تنفس بكنن. اهميت شيلاتی هم ندارن ولی در ايران جلب توريست ميكنن و مايه بازی بچه ها در حوزه كارونن، پس ميشه گفت اهميت اقتصادی كمی دارن.
اينا و كلاً خيلی از ماهيان دوتنفسی، حلقه های حدواسط تكامل دوزيستان از ماهيانن. بيشتر هم به صورت گروهی ديده ميشن مخصوصاً جوان ترها.

گل خورك يا اِشلمبو يا نيشلمبو: پراكنش اين گونه از عراقه تا سواحل غربی هند؛ پس يك گونه اُرينتاله. يك ماهی دريادرمه يعنی بين رودها و دريا جابه جايی و حركت داره. در ايران در رود كارون، اروند رود، سرباز و كاجوی سيستان، ميناب هرمزگان، بندر خمير و مكران ديده ميشه پس گونه ی بومزاد يا به اصطلاح انحصاری كشورمون نيست.

You can see links before reply

اين نوع گل خورك از اصلی ترين غذاهای كروكوديل پوزه كوتاهه. حداكثر طولش به 27-28 سانت ميرسه و روی بدنش خال های فيروزه ای رنگی داره كه البته قسمت فوقانی پيكر هم پوسته سختی كشيده شده تا از خشك شدن بدن و از دست رفتن آب در برابر گرمای خشكی، جلوگيری بكنه. گل خورك ها كلاً حدود 23 گونه هستن كه همگی در جاهای مرطوب و گرمسيری در محدوده ی تراز كشندی ( كشند، همون جزر و مده عربيه) زندگی ميكنن. روی بسترهای گلی و آبهای گل آلود خورها و خليج ها و همچنين جنگل های ماندابی يا مانگرو قادر به زندگی هستن كه صد البته اين چنين آبهايی از نظر وفور غذا و انرژی غنی هستن. اين گونه غذاش عمدتاً دياتوم های موجود در محدوده روی بستره ( فيتوپلانكتونه ) ولی از انواع جلبك ها ( به خصوص جلبك های سبز-آبی يا سيانوباكتری ها، قهوه ای، زرد-سبز و فيلامنتوزها )، حشرات، سخت پوستان ريز، تخم ماهيان استخوانی ( در محيط دريايی مثلاً جنگل های ماندابی كه محل مناسب تخم گذاری ماهيان و ساير آبزيانه ) و ... .

You can see links before reply

بزرگ ترين شكارچی اينها، پرندگان پلاژيكي مهاجر مثل انواع كاكايی ها و پرستوهای دريايی، حواصيل هندی و در درجه بعد، كروكوديل مردابی يا پوزه كوتاهه. اينا 2 جفت سوراخ بينی دارن.

You can see links before reply

You can see links before reply

گل خورك يا گل چراغ: اين يكی قيافه باحالی داره و خال های سفيدی در ناحيه سرش ديده ميشه؛ حداكثر 18 سانت رشد ميكنه و 1 جفت سوراخ بينی در طرفين سر داره. هم در اين گونه و هم در اون، تفاوت نر و ماده به جثه و شكل باله ی دمی و مخرجی برميگرده. از جانوران كوچك مثل حشرات، سخت پوستان، كرم ها و ماهيان كوچك تغذيه ميكنه. اينا از خليج فارس تا پاكستان پراكنش دارن.

You can see links before reply

You can see links before reply


You can see links before reply
چشم ها هم طی تكامل، ساختار خاصی پيدا كرده كه باعث شده در خشكی بينايی خوبی داشته باشن و از فاصله 6-7 متری، با ديدن آدم به زير گل فرو برن.
اين دو گونه چون در آبهای گل آلود و باتلاقی كه اكسيژن ناچيزی داره زندگی ميكنن، تنفس در هوای آزاد، نوعی سازش ( تغييراتی كه در يك گونه، به منظور تطابق بهتر اون گونه با محيطش انجام ميشه، سازشه ) ضروريه براشون.

You can see links before reply


You can see links before reply
باز يه ابوشِلمبو ( دوده، كه عكسشم تو صفحات قبله ) داريم تو دجله كه اين هم دوتنفسه هست ولی خيلی با اين دوتا متفاوته و به خانواده گربه ماهيان تعلق داره؛ ولی مثل گل خورك ها ميتونه در هوای آزاد هم تنفس بكنه و باز مثل اونا اُرينتاله ولی خارهای سمی بدی داره.
اين مطالب خيلی مختصر بود و منم تا همين حد بلدم؛ اگر اطلاعات بيشتر و جزيی تر ميخوايد بگيد تا برم دنبالش برا مطالعه و تحقيق. اما در همين حد برای شما كافيه؛ اميدوارم كه مفيد بوده باشه.



سلام. من عید رفته بودم کنار اروند. گل خورک ها رو اونجا دیدم. محلی ها بهش می گفتن : مارآبی